برگ برگ ۶۷- روز شمار قتلعام سال ۶۷ – ۱۸ مرداد تا ۲۴مرداد
سهشنبه 18مرداد
اعدام در گوهردشت
نزدیک به 40 تن از زندانیان بند یک در این روز حلق آویز شدند. این بند پس از طبقه بندی زندانیان در بهمن سال قبل راه اندازی شده بود. در طرح اولیة کشتار قرار بود زندانیان این بند که پروندهی سبکتری هم داشتند, حفظ و زندانیان بقیهی بندها اعدام شوند. به همین منظور روز 29تیر این افراد را به بند موسوم به جهاد منتقل کردند تا از حوادث اعدام دور باشند. 3روز قبل 60 نفر از معترضین بند را به فرعیها برده و در این روز حدود 40نفر با اشارهی نیری حلقآویز شدند:
محمد کرامتی, مجید مشرف, عباس پورساحلی, مجید جنگ زاده, رحمان چراغی, نعمت اقبالی, مهدی فریدونی, مسیحا قریشی, ناصر بچهمیر... در شمار شهیدان این روز در گوهردشت هستند.
چهارشنبه و پنجشنبه 19 و 20مرداد
کشتار در اوین
در این روز صدها زندانی مجاهد را از سلولهای انفرادی و بندها نزد هیأت مرگ بردند و ساعتی بعد دسته دسته زندانیان در حالی که شعار «درورد بر رجوی», «زنده باد ارتش آزادی» و «مرگ بر خمینی» سر میدادند, طنابهای دار را بوسیدند.
در سینة دیوار یکی از سلولها نوشته بود:
«ما پنجنفر، مهدی پورقاضیان، علی ابراهیمی سواره، جواد ملکیان، محمد کوسچی و ایرج مایلی به دادگاه رفتهایم. به همه ما حکم اعدام دادهاند. سلام ما را به مسعود برسانید. 19/5/67».
جمعه 21مرداد
کشتار در گوهردشت
در این روز هیأت مرگ از ساعت 7صبح تا یک بعدازظهر به کشتار زندانیان مجاهد مشغول شد. محمد فرمانی و منوچهر بزرگ بشر که از اعدام رسته بودند, وقتی متوجه شدند همهی یارانشان به دلیل پافشاری بر نام و »هویت»شان سربهدار شدند, با دفاع از تمامی مواضع سازمان مجاهدین طناب دار را بوسیدند.
شنبه 22مرداد
ادامهی کشتار در گوهردشت
هیأت مرگ در این روز از ساعت 0730 صبح تاساعت 2100 تعدادی از مجاهدین را به جرم «اتهام»شان حلق آویز کرد. ساعت 2100 حسین نیاکان, داریوش حنیفهپور زیبا, و غلامرضا کیاکجوری در صفی که بیش از 70 زندانی را از راهرو مرگ روانهی قربانگاه میکرد به سمت طنابهای دار بردند..
یکشنبه و دوشنبه 23 و 24مرداد
کشتار در اوین
صدها زندانی مجاهد با دفاع از آرمان و هویتشان روانة قتلگاه شدند.