شعر در آینه ـ بکتاش آبتین

تلفن زنگ می‌زند
و چند دقیقه بعد
موشک خاطرات عروسک‌ها را پاک می‌کند
این کوچه از کدام طرف شروع می‌شد؟
و شماره‌ی مرگ
در کدام پلاک بیهوش مخفی‌ست؟
عکس‌ها را پشت و رو می‌کنم
نه! منصفانه نیست
در عکس روزنامه‌ها هیچ خونی به رنگ اصلی چاپ نمی‌شود
و در تلویزیون
بوی دود
چشمان هیچ بیننده‌ای را نمی‌سوزاند
به خیابان بر می‌گردم
به عربده‌ی موشک
و به شلیک ایمان به ایمان!
ای کاش با کنترل تلویزیون
می‌توانستم دنیایم را عوض کنم