گزارشی از پیامدهای خطرناک خشک شدن تالابهای قم در سایه حاکمیت ولایت فقیه
خشک شدن تالابهای قم
درحالیکه سیاستهای تبهکارانه حکومت آخوندی فجایع زیست محیطی را به بحرانی سراسری در ایران تبدیل کرده است، اعتراضات مردمی در نقاط مختلف کشور در این رابطه نیز ادامه دارد.
در این جا توجه شما به گزارشی از وضعیت تالابهای قم که پیامدهای خطرناکی برای استان قم و استانهای مجاور در پی دارد، جلب می‌کنیم:
در سایه حاکمیت غارت و چپاول رژیم آخوندی، زیست‌بوم میهن اشغال شده چنان در معرض انهدام و نابودی قرار گرفته است که پیامدهای مرگبار و جبران‌ناپذیر آن برای نسلهای آینده از هم‌اکنون به صورت خشک شدن دریاچه‌ها و رودخانه‌ها، تالاب‌ها و منابع زیرزمینی آبی قابل پیش‌بینی است.
آخرین نمونه از این نوع بحرانهای زیست‌محیطی وضعیت تالابهای قم است. خبرگزاری حکومتی ایسنا ۸اسفند تحت عنوان خشک شدن تالابهای قم زنگ خطر جدی برای پایتخت به‌نقل از یکی از کارگزاران رژیم می نویسد: «خشک شدن تالابهای استان قم، گردو غبار در مرکز کشور را به‌شدت افزایش خواهد داد و این یک زنگ خطر جدی برای پایتخت و دیگر استانهاست».
پیش از این سایت حکومتی تابناک درتاریخ ۱۳آذر ۹۶ نوشته بود: «بحران دریاچه نمک قم بسیار فراتر از دریاچه ارومیه است و در صورت توجه نکردن به آن بیش از ۲۵درصد جمعیت کشور و از جمله پایتخت با معضل گردو غبار مواجه می‌شوند».
خبرگزاری حکومتی ایرنا ۲۹آذر نوشت: «اگر در این مسأله کوتاهی شود، قم و شهرهای اطراف دریاچه از جمله تهران به خوزستانی دیگر تبدیل می‌شود».
خبرگزاری حکومتی مهر نیز ۳۱فروردین ۹۶ نوشت: «از دهه ۷۰ عملاً یک لیتر آب هم وارد دریاچه نمک نشده است. هر روز سطح دریاچه کوچک‌تر و خشک‌تر شده است و تقریباً کشاورزی منطقه را به نابودی کشانده است. در گذشته۲۰هزار هکتار باغ در اطراف استان قم وجود داشته که امروز به کمتر از یک هکتار رسیده است».
اما رژیم آخوندی در قبال این بحران نه تنها هیچ‌گونه طرح و برنامه‌یی نداشته و با بی‌عملی و بی‌تقاوتی تمام، با آن روبه‌رو می‌شود، بلکه هم‌چنان با اجرای طرحهای دزدیدن آب از طریق پروژه‌های ضدملی سدسازی توسط سپاه پاسداران و برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی از چاههای عمیق به اقدامات ضدملی و ضد‌مردمی خود در این منطقه تداوم می‌بخشد.
بطور مشخص میزان آب ورودی دریاچه قم به‌دلیل سیاستهای مخرب و ضدزیست‌محیطی در پیرامون آن از جمله ایجاد سد در مناطق بالادست دریاچه، برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی، احداث جاده و مناطق مسکونی در دشتهای اطراف آن ، چنان کاهش یافته که در حال حاضر دریاچه نفس‌های آخر خود را می‌کشد.
«دور نیست زمانی که بادهایی که بر فراز این دریاچه می‌وزند، هزاران تن نمک با خود به سطح شهر بیاورند. نمونه اتفاقی که در آینده می‌تواند برای شهر قم بیفتد، در روستای قاسم‌آباد سفلی افتاده که در ۱۵کیلومتری قم قرار دارد و تمام روستا توسط شنهای روان مدفون شده است. در ۳سال گذشته در شهر قم رطوبت هوا ۶۰درصد کاهش داشته که همین کاهش رطوبت شرایط را آسیب‌پذیر کرده است تا جایی که چند وزش باد شدید می‌تواند قم را مدفون کند».
بحران دریاچه نمک قم به مراتب خطرناک‌تر و حساس‌تر از بحران دریاچه ارومیه است که روند افزایشی ریزگردها در آینده نزدیک برای کانونهای جمعیتی مرکز کشور را فاجعه‌بار خواهد کرد».