خونبهای آزادی ـ قسمت اول
دکتر کاظم رجوی دو حق ابدی برگردن مردم و تاریخ ایران دارد. نخست نجات جان مسعود از اعدام توسط رژیم شاه و دیگری برافراشتن پرچم دفاع از حقوق‌بشر، رساندن صدای زندانیان و شکنجه‌شده‌ها و کوبیدن داغ ننگ منفورترین دیکتاتوری ضدبشری معاصر بر پیشانی رژیم ولایت فقیه.
دکتر کاظم رجوی که استاد حقوق در ژنو بود، نقش تعیین‌کننده‌یی در صدور قطعنامه‌های متعدد محکومیت رژیم در کمیسیون حقوق‌بشر داشت. او سپس با شهود و مدارک به نیویورک رفت و تلاشهایش با تصویب نخستین قطعنامه محکومیت رژیم در مجمع عمومی ملل متحد (عالیترین مرجع بین‌المللی) در آذرماه ۱۳۶۴ به ثمر نشست.
این کوششها سنگ‌بنای ۷۰قطعنامهٔ محکومیت رژیم توسط ارگانهای ملل متحد را بنا نهاد. پرچم برافراشته دادخواهی و فراخوانهای حسابرسی از جلادان حاکم برایران، از کشتارهای دههٔ۶۰ و قتل‌عام۶۷ تا آمران و عاملان اعدامها و کشتار خیابانی جوانان قیامها نیز مرهون خون پاک رادمرد عاشقی است که کلمه «حقوق بشر» را با جانش آمیخته بود و با خونش آن را نوشت.