علی قدر انسان- سخنان برادر مجاهد مسعود رجوی - ۲۴ اسفند ۱۳۷۱
علی خیلی خاکی بود
به ابوتراب (به‌معنی خاکی و خاکسار) معروف بود
و این اسم را پیامبر رویش گذاشته بود
وقتی زمان کار و جنگ و فدا و ابتلا بود، علی در صف اول بود
اما برای چیزهای دیگر حسابی برای خودش باز نمی‌کرد
اهل ایمان بود و نه اهل معامله و دریافت
در آن دوران برخی حواسشان بسیار جمع منافعشان بود
و لابد برای هر چیزی محاسبه می‌کردند و چرتکه می‌انداختند
اما علی را با این محاسبه‌ها و چرتکه انداختنها کاری نبود
آن چه که بسیار بارز بود اخلاص علی بود
علی با کشورگشایی و به‌اصطلاح «صدور انقلاب» تحت نام اسلام مخالف بود
با تبعیض در تقسیم بیت‌المال و با تبعیض بین عرب و عجم مخالفت می‌کرد
در مورد علی می‌گفتند سیاست بلد نیست و سیاستمدار نیست!
البته اگر سیاست به‌معنای رندی و تجارت و حقه‌بازی است
درست می‌گفتند، او اهلش نبود
یکی از القاب علی «آیت کبری» است. یعنی «نشانهٔ بزرگ»
و لقب دیگرش «نبأ عظیم» یعنی «خبر بزرگ»
راستی او از چه چیزی خبر می‌دهد؟ مگر نه این است که علی اوج پیام و تکامل فرزند انسان است؟
هم‌چنان‌که سمت انحرافی و حضیض وحشانیت آن
امثال معاویه و ابن ملجم و خمینی و خامنه‌ای و رفسنجانی هستند!
سمت مثبت آن از چه چیزی خبر می‌دهد؟ خبرش این است که «می‌توان و باید»
صراط مستقیمی که علی می‌پیمود در شرایط خودش به زیانش بود
به همین خاطر به او می‌گوییم مظهر خلوص و اخلاص
چون در این فکر نبود که حالا زمانه کی به نفع ما می‌شود؟
مگر اصلاً موضوع این است؟
اگر قرار بود مثلاً حضرت علی یا امام حسین بیایند و فقط برای پیروزی بجنگند
که نتیجه‌اش الآن این نبود
این ایدئولوژی که شما هم مدعی تبعیت از آن هستید
بعد از رحلت پیامبر
فقط چهار سال و اندی در حاکمیت بوده و بس!
امّا ما هنوز هم داریم از آن تغذیه می‌کنیم
و ایدئولوژیک به آن می‌نازیم و افتخار می‌کنیم
علی به قد و قوارهٴ آن روزگار نمی‌خورد
این رهبری از کجا آمده است؟
مگر این‌که فلش و بردارش به سمتی باشد که خبرهایی از آن هست
پس او حتماً باید به ایمان بسیار بالابلندی آراسته باشد
باید به یک نظرگاه بسیار متعالی وابسته باشد
و از آن تغذیه کند
