گریه کن های بی هزینه

گریه کن های بی هزینه

گویند روزی بنده خدایی

از فرط گرسنگی

در راهی بر زمین افتاده

و می گریست

در همین حین رهگذری با

بقچه ای پر از نان

 از آنجا عبور می کرد که با مشاهده این منظره روبروی فقیر نشسته و بشدت

بحال او می گریست.

فقیر با مشاهده این صحنه به

رهگذر گفت:

 گریه من از گرسنگی است.

 گریه تو از برای چیست؟

رهگذر گفت: من هم بحال تو می گریم فقیر گفت: اگر یکی از آن همه نان به من بدهی

من سیر میشوم و دیگر

نمی گریم

رهگذر گفت: خیر من تا فردا هم که شده

برایت گریه میکنم اما

نان به تو نمیدهم.

حال حکایت ما

چنین است همه برای ما حاضرند سخنرانی کنند

وعده و وعید بدهند، همدردی کنند،

اما به وقت عمل که رسد

دریغ از ماده ای،  تبصره ای ، 

، قانونی،  تصویبی ،  بودجه ای

و در واقع عملا و آشکارا میگویند ما می دانیم که حقوق تان کم است و درنهایت چه به روزتان دارد می آید و آخرالامر به کجا و چه منجر خواهد شد و حتی می دانیم چه تعداد از شما بخاطر تبعات همین تبعیض ها فوت شده اید اما حاضرنیستیم اقدامی برای شما انجام دهیم و

فقط گریه و زاری های بی هزینه و مفت به شما تقدیم میکنیم