کامنت پیک شادی ـ ۱۱دی۱۴۰۳
خامنه‌ای آن‌قدر دستش در مواجهه با ضربه استراتژیک در سوریه خالی است که به مداحان تهی از شعور سیاسی پناه برده است و از آنها می‌خواهد امید به جامعه بدمند و کار رسانه‌یی کنند! در واقع خامنه‌ای به ته‌مانده‌های لمپن ــ بسیجی پناه برد تا از طریق آنها با هراس‌خورده‌ها و واپس‌رفته‌های نظام حرف بزند. ولی‌فقیه ارتجاع درست سراغ طیفی از بسیجی‌های نظام رفت که از قضا مورد بیشترین تنفر از جانب اکثریت مردم ایران هستند.
یک رهبر سیاسی هرگز در بیان تهدیدات حاکمیت نمی‌گوید «بوی کباب شنیده‌اند» این نشان می‌دهد خامنه‌ای خوب می‌داند در درون حکومت چه غوغا، ترس و ریزشی جریان دارد. به‌همین دلیل خامنه‌ای آن‌قدر در تحلیل شرایط پیچیدهٔ پیش آمده برای نظام درمانده و مستأصل است که با عوام‌فریبیِ ذاتیِ هر دیکتاتور، هم‌چون ۴۵سال گذشته، نشانی‌های پرت‌وپلا به مستمعین دست‌چین شده می‌دهد:
«یک مقام آمریکایی در لفافه گفته از هر کس که اغتشاش کند حمایت می‌کنند»
ولی‌فقیه ارتجاع در وارونه‌گوییِ دجالانه، هراس و هول نظام از قیام و خروش در تقدیر مردم ایران را «اغتشاش» و هویت آن را «آمریکایی» جلوه می‌دهد! در تشریح این دجالیت ماهوی و نعل وارونه زدن، بن‌بست لاعلاج خود و نظام را با لحن هیستریک عقده‌گشایانه بالا می‌آوردو آتش به‌اختیاریِ جنایت‌کاری و جلادی را با عنوان «مردم ایران» پیش می‌کشد: «هر کس بخواهد نقشهٔ آمریکا را پیش ببرد، زیر پای مردم ایران لگدمال خواهد شد».