کیهان ـ جنگ در غزه و لبنان پایان کار نیست!؟
در حالی‌که آتش جنگ به عبا و قبای «سرمار» و خیمه و خرگاه جنگ‌افروز گرفته و عراقچی برای جلوگیری از آن در کشورهای منطقه دوره گردی می‌کند، روزنامهٔ حکومتی هم‌میهن در شمارهٔ ۳۰مهر نوشته است: «جنگ، زهر است... می‌شود خیلی راحت در اتاقی نشست و تئوری‌پردازی کرد که ما در مسیری به سمت یک طرح بزرگ و جنگ بزرگ هستیم و نام آن را هم تئوری مقاومت گذاشت. اما در عمل این آدم‌های معمولی هستند که در جنگ کشته می‌شوند...» .
این رسانهٔ حکومتی فراموش کرده که امام ملعون آنها خمینی ضدبشر جنگ را «نعمت» و صلح را دفن «اسلام» می‌دانست و هنگامی هم که زیر ضرب سیاست صلح مقاومت ایران ناگزیر از پذیرش «آتش‌بس» شد، آن را «جام‌زهر» و بدتر از مرگ توصیف کرد.
این‌که جنگ‌افروزی قیمت «امنیت» نظام است و خلیفهٔ خون‌ریز به‌منظور سد بستن در برابر قیام، فلسطین را بر سر نیزه کرده، از یک‌سال پیش بسیار واضح است. خامنه‌ای هم بارها به صراحت گفته است اگر جنگ‌افروزی را در خارج از مرزهای ایران متوقف کند بایستی در تهران و سایر شهرهای ایران با مردم بپا خاسته و جوانان شورشگر بجنگد.
آنچه جدید است، موج ترسو وحشت زهر آلودی است که با پدیدار شدن چشم‌انداز شکست استراتژیک به جان «نیروهای ارزشی» ولایت خامنه‌ای افتاده است. در این‌باره، یک کارشناس حکومتی، در مطلبی با عنوان «افول قدرت ملی» می‌نویسد: «در میانه شرایط پیچیده جنگی، آرمان‌گرایان بگویند سیاست منطقه‌ای‌شان باعث تقویت قدرت ملی بود‌ه یا تضعیف آن؟... نویسند‌ه مهرماه گذشته پس از حمله حماس به اسراییل بارها نوشت و استد‌لال کرد که اسراییل تلاش می‌کند غزه را از بین ببرد، بعد به سراغ حزب‌الله در لبنان برود و در انتها به سراغ ایران بیاید. اکنون با ترورها و بمبارانهایی که در غزه و لبنان صورت گرفته این پیش‌بینی‌ها د‌رست از آب د‌رآمد‌ه و نگرانی این است که د‌امنهٔ جنگ آنطور که اسراییل می‌خواهد به ایران کشید‌ه شود