بیست و نهمین گلریزان همیاری ـ مهدی ابریشمچی ـ روز دوم
در هر قسمت از «گلریزان همیاری»، شاهد تماس‌هایی از طیف‌های مختلف مردم هستیم. گاه کودکی با صدای لطیف و بی‌آلایش خود، امید و آرزوهای نسل آینده را در برابر استبداد به تصویر می‌کشد. هنوز طنین دلنواز این صدا در گوش‌مان جاری است که ناگهان نالهٔ دردمند مادری شنیده می‌شود؛ مادری که تمام پناه و امید خود را در مقاومت یافته است و این صداهای رنگارنگ هم‌چنان ادامه می‌یابند.
تماس‌های این‌چنینی، نشان از عمق ارتباط عاطفی و معنوی مردم با جنبشی دارد که آزادی و رهایی ایران را سرلوحه سخت‌کوشی‌های طاقت‌فرسای خود قرار داده است.