تصویب هفتاد و یکمین قطعنامه‌ی ملل متحد در مجمع عمومی در محکومیت نقض وخیم حقوق بشر در ایران
گفتگو با مهران میرزایی
روز ۲۷ آذر ۱۴۰۳ (۱۷ دسامبر ۲۰۲۴)، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، هفتاد و یکمین قطعنامه در محکومیت نقض گسترده و سیستماتیک حقوق‌بشر توسط رژیم حاکم بر ایران را با آرای مثبت ۸۰کشور در مقابل ۲۷رأی منفی به تصویب رساند. این قطعنامه استفاده افسارگسیخته و غیرقانونی از مجازات اعدام، بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه، سرکوب اعتراضات مسالمت‌آمیز و اعمال تبعیض‌های شدید علیه زنان، اقلیت‌های قومی و مذهبی و حتی افراد زیر سن قانونی را به‌شدت محکوم می‌کند. قطعنامه، این اقدامات را ابزارهایی برای سرکوب سیاسی دانسته و از رژیم خواسته است که فوراً به این اعدامها که بسیاری از آنها بر اساس اعترافات اجباری و بدون دادرسی عادلانه صورت می‌گیرد پایان دهد و تمامی احکام اعدام را تعلیق کند.
قطعنامه نسبت به شرایط اسفناک زندانها در ایران ابراز نگرانی کرده که شامل محدودیت عمدی دسترسی زندانیان به درمان پزشکی، آب آشامیدنی سالم، و ارتباط با خانواده‌ها است که گاه تنها در ازای اعترافات اجباری یا تحت فشارهای دیگر امکان‌پذیر می‌شود. هم‌چنین، استفاده از خشونت جنسی و جنسیتی علیه زندانیان، که نقض آشکار قوانین بین‌المللی است، به‌شدت محکوم شده و از رژیم خواسته شده که این رفتارهای غیرانسانی را فوراً متوقف کند.
قطعنامه شدت سرکوب هدفمند علیه زنان و دختران در ایران و نقض حقوق زنان را محکوم نموده و تأکید می‌کند این قوانین در تضاد با استانداردهای بین‌المللی و مغایر با اصول اولیه حقوق‌بشر است.
در این قسمت از برنامه می‌خواهیم ببینیم که این قطعنامه در چه شرایط بین‌المللی و منطقه‌ای به تصویب رسید و اهمیت آن چیست؟