روز ۲۵ نوامبر، سالروز مبارزه جهانی با منع خشونت علیه زنان
در روز ۲۵ نوامبر، سالروز مبارزه جهانی با منع خشونت علیه زنان، به زنان ایرانی افتخار می‌کنیم،
چرا که؛
گرچه ایران تنها کشور جهان است که هزاران زن در آن به‌خاطر مخالفت با دیکتاتوری آخوندی، اعدام شده‌اند یا در زیر شکنجه به‌قتل رسیده‌اند.
گرچه که ایران تنها کشور جهان است که دهها هزار زن مجاهد از جمله دختران نوجوان، زنان باردار و مادران سالخورده از دهه ۶۰ تا امروز فقط به‌خاطر ایستادگی برای تضمین آزادی بیان و عقیده و پوشش و اشتغال، توسط حکومت اعدام شده‌اند.
اما با همه این‌ها،
ایران تنها کشور جهان است که در آن، هزاران هزار زن رزمنده مجاهد خلق با سلاح و بی‌سلاح به نبرد با دیکتاتوری فاشیستی حاکم بر میهن‌شان برخاسته‌اند، یک ارتش آزادیبخش تشکیل داده‌اند، و اکنون هم در هزاران کانون شورشی، به‌عنوان لیدر کف خیابان، در خیزش‌های میهنی علیه آخوندهای حاکم پیشتار دیگر مردمشان شده‌اند.
و حرف آخر آن‌که ایران، تنها کشور جهان است که در آن؛ زنان، رهبری بزرگ‌ترین و فراگیرترین سازمان انقلابی و ریاست‌جمهوری آلترناتیو این دیکتاتوری را به دست گرفته‌اند.
بی سبب نیست که خانم دومینیک آتیاس رئیس پیشین کانون وکلای اروپا با بیش از یک‌میلیون عضو، خطاب به مریم رجوی گفت: «خانم رجوی! یازده سال پیش در سالگرد روز جهانی زن سخنانی ایراد کردید که در اینجا من از شما نقل می‌کنم، شما گفتید: ”هزاران زن شکنجه شدند، هزاران زن اعدام شدند، اما سر خم نکردند ”. امروز هم ما به‌همین گواهی می‌دهیم که؛ در مواجهه با دنیای غرب ترسو، زنان ایرانی به‌تنهایی در مقابل دشمن در داخل کشور ایستاده‌اند. هیچ شکنجه، هیچ دیوار زندان و حتی مرگ نمی‌تواند آنها را وادار به تسلیم بکند. آنها می‌دانند که پیروز خواهند شد. فردا، پس‌فردا، یک سال بعد یا بیشتر، هر چه باشد، پیروزی آنها حتمی است؛ و تا پیروزی، تا روز پیروزی، در کنارشان خواهیم بود تا فریاد سر دهیم: ”زن، مقاومت و آزادی ”».