فراخوان ۵۸۱ شهردار در فرانسه برای توقف اعدامها در ایران
بیانیهٔ ۵۸۱ شهردار در فرانسه
ما از فراخوان مریم رجوی برای پایان دادن به اعدامها در ایران
و تعهد قاطع او به لغو مجازات اعدام همان‌طور که
در برنامهٔ ۱۰ماده‌یی او برای آینده ایران آمده است
حمایت و پشتیبانی می‌کنیم
شهرداران نسبت به روند فزاینده و هشدار دهنده اعدامها در دوره پزشکیان
که بسیار بیشتر از سال‌های گذشته است ابراز نگرانی کردند
در میان اعدام‌شدگان مخالفان سیاسی از جمله رضا رسایی
که در جریان قیام نوامبر ۲۰۲۲ (آبان ۱۴۰۱)
در شهریار استان تهران دستگیر شده بود دیده می‌شود
رژیم حاکم از این اعدامها برای اهداف سیاسی استفاده می‌کند
تا از طریق ایجاد ترس و وحشت از بروز قیامهای مردمی جلوگیری کند
هر اعدامی که تحت حاکمیت این رژیم انجام شود
ذاتاً سیاسی است
عدم واکنش جامعهٔ بین‌المللی به سرکوب، کشتار و اعدام
رژیم را در تداوم سرکوب به‌ویژه از طریق اعدامها تشویق کرده است
هیأت حقیقت‌یاب سازمان ملل در گزارش اخیر خود
موارد قتل، حبس، شکنجه، تجاوز و سایر اشکال خشونت جنسی
توسط رژیم را جنایت علیه بشریت شناخته است
از ابتدای سال ۲۰۲۴ زندانیان سیاسی در ۲۰ زندان ایران
هر سه‌شنبه در چارچوب کارزار «نه به اعدام» اعتصاب غذا می‌کنند
در گزارش ژوئیهٔ ۲۰۲۴ پروفسور جاوید رحمان
گزارشگر ویژهٔ سازمان ملل آمده است:
قتل‌عام، شکنجه و دیگر اعمال غیرانسانی
علیه اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران
با قصد نسل‌کشی انجام شده است
کمیتهٴ شهرداران فرانسه برای یک ایران دموکراتیک
کمیتهٴ حمایت از حقوق‌بشر در ایران
فراخوان «نه به اعدامها» در ایران
بر اساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل، «ایران به‌تنهایی ۷۴ درصد از تمام اعدام‌های ثبت‌شده در جهان» را در سال ۲۰۲۳ به خود اختصاص داده است. این روند نگران‌کننده پس از به‌قدرت‌رسیدن رئیس‌جمهور جدید شدت گرفته است. تحت ریاست‌جمهوری کنونی، تنها در سه ماه، ۳۸۶ نفر اعدام شده‌اند. این رقم هشداردهنده به‌مراتب بیشتر از سال‌های گذشته است.
در میان اعدام‌شدگان، چندین مخالف سیاسی بوده‌اند، از جمله رضا رسایی که در جریان قیام نوامبر ۲۰۲۲ (آبان ۱۴۰۱) در شهریار استان تهران دستگیر شده بود.
در گزارش اخیر هیأت بین‌المللی مستقل حقیقت‌یاب سازمان ملل درباره ایران در مارس۲۰۲۴ آمده است: «بسیاری از موارد نقض جدی حقوق‌بشر شرح داده شده در این گزارش، جنایات علیه بشریت هستند، به‌ویژه قتل، حبس، شکنجه، تجاوز و سایر اشکال خشونت جنسی».
در گزارش ژوئیه ۲۰۲۴، پروفسور جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران، قتل‌عام سال۱۳۶۷ را که طی آن ۳۰هزار زندانی سیاسی اعدام شدند، «جنایت علیه بشریت» و «نسل‌کشی» نامید و نوشت: «شواهد قابل توجهی وجود دارد که قتل‌عام، شکنجه و دیگر اعمال غیرانسانی علیه اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران با قصد نسل‌کشی انجام شده است».
مقامات رژیم ایران از این اعدامها برای اهداف سیاسی استفاده می‌کنند و درصد هستند تا از طریق ایجاد ترس و وحشت، از بروز قیامهای احتمالی مردم ایران جلوگیری کنند. بنابراین، هر اعدامی که تحت حاکمیت این نظام دینی انجام شود، باید ذاتاً سیاسی تلقی شود. متأسفانه، عدم واکنش جامعهٔ بین‌المللی به سرکوب، کشتار و اعدامها، رژیم را در تداوم سرکوب، به‌ویژه از طریق اعدامها، تشویق کرده است.
از ابتدای سال ۲۰۲۴، زندانیان سیاسی در ۲۰ زندان ایران هر سه‌شنبه در چارچوب کارزار «نه به اعدام» اعتصاب غذا می‌کنند تا به اعدامها در ایران پایان دهند. این کارزار در زندانهای ایران در حال گسترش است. هم‌چنین جنبش بزرگی در خارج از ایران برای حمایت از این موضوع شکل گرفته است.
در این راستا، ما از فراخوان مریم رجوی برای پایان دادن به اعدامها در ایران و تعهد قاطع او به لغو مجازات اعدام، همان‌طور که در برنامهٔ ۱۰ماده‌یی او برای آینده ایران آمده است، حمایت و پشتیبانی می‌کنیم. او این فراخوان را در کنفرانس بین‌المللی حقوق‌دانان در ۲۴ اوت ۲۰۲۴ در پاریس بار دیگر مورد تأکید قرار داد.