میلیشیای مجاهد خلق و مسیر تاریخی آن
در این بخش از برنامه، می‌خوایم نگاهی عمیق بندازیم به یکی از مهم‌ترین حلقه‌های تاریخ معاصر ایران؛ تأسیس میلیشیای مجاهد خلق. نیرویی که در سال ۱۳۵۸ با هدف تغییر مسیر جامعه ایران و تأمین آزادی و عدالت اجتماعی تأسیس شد. اما این نیرو چگونه شکل گرفت؟ و چه مراحلی را طی کرد؟
در طول ۱۲۰ سال گذشته، یکی از چالشهای اصلی تمامی جنبش‌های انقلابی ایران، نبود یک تشکیلات منسجم و آماده به رزم بود. نیرویی که بتونه با ترکیب ایدئولوژی، سیاست و انگیزه‌های خالص، به مبارزه‌یی همه‌جانبه بپردازه.
این تشکیلات، برای دستیابی به اهدافی مانند:
- ایجاد حاکمیت مردم
- تضمین آزادی‌های دموکراتیک نظیر آزادی بیان، اجتماعات و عقیده
- ایجاد عدالت اجتماعی
- تأمین امنیت و استقلال قضایی
- و مقابله با هر گونه توطئه استعماری یا ارتجاعی علیه مردم
باید نیروهایی آگاه، پاکباز و آماده به فداکاری تربیت می‌کرد.
این نیرو در ۲ آذر سال ۱۳۵۸، تحت عنوان میلیشیا، پایه‌گذاری شد. اما این تنها آغاز یک مسیر پرچالش بود. میلیشیا در مسیر مبارزه و در مراحل مختلف، گام‌های تاریخی مهمی را برداشت از جمله:
میلیشیا: نخستین تشکیلات مردمی برای مبارزه علیه دیکتاتوری مذهبی بود.
این نیرو تا ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ که خمینی تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم رو به رگبار بست، در هر کوچه و خیابان به افشای دستگاه سرکوبگری می‌پرداخت که تازه داشت شکل می‌گرفت.
هسته‌های مقاومت: بعد از ۳۰ خرداد سال ۱۳۶۰ و وقتی خمینی آخرین قطره‌ٔ آزادی رو هم به مسلخ برد، میلیشیای قهرمان لباس رزم پوشید و در دهه ۶۰، هسته‌های مقاومت اون تونستن تجربه‌ای ارزشمند از سازماندهی و رزم و نبرد بر علیه عوامل جنایتکار خمینی را ارائه کنن.
ارتش آزادیبخش ملی ایران: با تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران می‌شه دید که چطور اون تشکیلات میلیشیا در کسوت یک ارتش مردمی پا به عرصه‌ٔ جدید مقاومت گذاشت و این‌طور بود که ارتش آزادیبخش ملی ایران، نقش بزرگی در توقف جنگ ضدمیهنی خمینی ایفا کرد.
کانون‌های شورشی: در مرحله‌ٔ بعدی مبارزه‌ٔ مردم ایران می‌رسیم به کانون‌های شورشی، یکه‌های مقاومت به‌روز و حاضر در خیابانهای ایران، نسلی که همون راه، مسیر و آرمان میلیشیا رو ادامه می‌ده و هرشهر و خیابان رو به صحنه‌ٔ نبرد برای آزادی تبدیل کرده.
یکانهای ارتش آزادی: طی یکی دو سال گذشته شاهد حضور یکانهای ارتش آزادی در داخل خاک میهن بودیم از رژه و مراسم صبحگاه اون‌ها تصاویری پخش شد و این یکانها، عالی‌ترین مرحله سازماندهی نیروهای رزمنده در خاک میهن هستن.
وقتی به این مسیر نگاه کنیم می‌بینیم که میلیشیا تونست در سخت‌ترین شرایط، موفقیت‌های بزرگی به دست بیاره، از جمله:
- جلوگیری از نابودی انقلاب توسط خمینی تا دو سال و نیم پس از انقلاب ۱۳۵۷.
- حفظ تمرکز انقلاب بر مبارزه با ارتجاع آخوندی، و جلوگیری از انحراف آن به سمت تضادهای فرعی.
- و در نهایت، بلوغ به‌عنوان یک نیروی انقلابی جامع که تونست در برابر همه توطئه‌های استعماری و ارتجاعی پایداری کند.
کانون‌های شورشی امروز، به‌عنوان بخشی از میراث میلیشیا، تمامی طرح‌های ارتجاعی نظیر دوگانه‌های «اصلاح‌طلب - اصول‌گرا» و دیگر بازیهای سیاسی رو به شکست کشوندن. این کانون‌ها، با هدف استقرار یک آلترناتیو دموکراتیک انقلابی، این راه رو به پیش می‌برن
در تمام این سال‌ها، میلیشیا نماد ایستادگی در برابر ظلم و تلاش برای آزادی بوده. این نیروی انقلابی هم‌چنان الهام‌بخش بسیاری از مبارزات مردمی هست و یادآور این حقیقته که آزادی و عدالت، تنها با فداکاری و آگاهی به دست میاد.