سالروز تأسیس میلیشیا
روز ۲ آذر سالروز تأسیس میلیشیای مردمی در سال ۱۳۵۸ است که سنگ‌بنای ارتش آزادیبخش ملی ایران شد. میلیشیا در فرهنگ مبارزات آزادیبخش به «چریک نیمه‌وقت»، «رزم‌آور نیمه‌وقت» یا «فعال نیمه‌وقت» گفته می‌شود
اطلاعیه دربارهٔ میلیشیا در روز ۵ آذر ۵۸ در نشریه مجاهد منتشر شد که در آن هدف میلیشیا را «نگاهبانی از دست‌آوردهای انقلاب ضدسلطنتی و ترویج آگاهی و آزادی» معرفی نموده است.
پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی در سال ۱۳۵۷سازمان مجاهدین خلق ایران به مدت ۲ سال و نیم دست به فعالیت گستردهٔ تبلیغی و سیاسی زد. آنها برای پیشبرد اهداف انقلابی در جامعه توانستند با روشهای سیاسی مبارزه خود را به پیش ببرند. در این راستا میلیشیای مردمی نقش تعیین‌کننده‌ای در پیاده کردن آن اهداف داشت. مجاهدین توانستند از طریق سازماندهی میلیشیا بهترین و اصولی‌ترین تبلیغات را در راستای آگاهی بخشی سیاسی توده‌یی در جامعه داشته باشند.
از زمان شکل‌گیری میلیشیا، آنها به‌طور گسترده در صحنهٔ مبارزات سیاسی جامعه از قبیل انتخابات ریاست‌جمهوری و مجلس شورای ملی، حفاظت از میتینگ‌های سخنرانی مسعود رجوی و ستادهای مجاهدین خلق ایران، فروش نشریات و کتاب‌های سازمان مجاهدین خلق، شرکت داشتند، هم‌چنین آنها جمع‌آوری کمکهای مالی برای پیشبرد اهداف سازمان مجاهدین و فعالیت‌های سازندگی و عمرانی در مناطق محروم را در دستور کار خود قرار دادند
تکاپوی میلیشیا ترویج آگاهی، آزادی و افشای نظام تمامیت‌خواه خمینی بود که خیال داشت سلطه سیاه خود را تثبیت کند. نسل میلیشیا دختران و پسران جوان که یا دانش‌آموز دبیرستان بودند و یا جوانان غیردانش‌آموز. معمولاً صبح تا ظهر سر کلاس و کارشان بودند. بعدازظهر به فعالیت اجتماعی و سیاسی پا می‌گذاشتند و چهرهٔ کوچه و خیابان و میدانهای شهر هم تغییر می‌کرد و جلوه‌ای نو به خود می‌گرفت. نسلی جوان، شورمند، پرانگیزه، پرتکاپو، خلاق، صمیمی، منضبط، با شخصیت، شکیبا، مؤمن به آزادی و عاشق عدالت برای همگان.
میلیشیای هوادار سازمان مجاهدین خلق ایران در روز چهارشنبه بیستم فروردین‌ماه ۵۹ به دعوت انجمن دانشجویان مسلمان دانشگاه تهران با برگزاری یک رژهٔ بزرگ از دانشگاه تهران تا مقابل سفارت آمریکا قدرت و توان تشکیلاتی خود را به نمایش گذاشت. زمین چمن دانشگاه تهران و برخی خیابانهای اطراف زمین از هزاران نفر میلیشیای دانش‌آموز، دانشجو، کارگر، کارمند، بازاری و سایر اقشار مردم ایران که از محلات مختلف تهران آمده بودند موج می‌زد. رژهٔ واحدهای منظم میلیشیا که صف طویلی را تشکیل می‌داد، همراه با حرکات نظامی و نیز خواندن سرودهای مجاهدین خلق مردم نظاره‌گر را که در اطراف خیابان‌ها بودند غرق در شادی کرد.
پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ که رژیم آخوندی آخرین قطرات آزادی را کشت و راه هر گونه مبارزهٔ مسالمت‌آمیز را بست، سازمان مجاهدین وارد مرحلهٔ رویارویی قهرآمیز با رژیم آخوندی شد، میلیشیای مجاهد خلق یکی از پرشورترین صحنه‌های نبرد را در این دوران به نمایش گذاشت، آنها جسورانه و با تهوری بی‌مانند رژیم خمینی را به چالش کشیدند و حتی بدون این‌که اسم خودشان را بگویند سر به دار شدند.
ضرورت تشکیل میلیشیا از شناخت عمیق سازمان مجاهدین از ماهیت خمینی و رژیمش در می‌آمد، سازمان با هوشیاری عمیق سیاسی می‌دانست که خمینی تحمل نکرده و آزادی‌ها را خواهد کشت، از این رو باید یک نیروی رزمنده و آماده سازماندهی می‌شد که بتواند در مقابل خمینی دوام بیاورد و بجنگد. و البته گذشت زمان این تصمیم تاریخی، هوشیارانه و درست مسعود رجوی را اثبات کرد، میلیشیایی که از سی خرداد به بعد دیگر مبارز تمام وقت شده و سنگ‌بنای ارتش آزادی را گذاشت و امروز در امتداد آن هزاران کانون شورشی جوشیدند و روییدند و نبرد و مقاومت را به اوج تازه‌یی رساندند.