اعتراف وزیر کار رژیم در رابطه با وضعیت معادن در ایران
میدری وزیر کار رژیم اعتراف کرد:
از تعداد ۱۰۱ معدن کشور، صد معدن به شکل سنتی کار میکنند.
وی افزود: در ایام اخیر ۶۲ معدن زغالسنگ مورد بررسی قرار گفت که همه آنها فاقد استاندارد و اصول ایمنی لازم بودند اما فقط ۷ معدن تعطیل شد.
میدری گفت: سالانه نزدیک به ۱۲۰۰ کارگر در حوادث ناشی از کار جان خود را از دست میدهند.
بیشتر بخوانید :
تاریخچه مرگزایی معادن ایران
حوادث کوچک و بزرگ در معادن ایران، مانند بسیاری از رویدادهای مهم کشور، بهدرستی ثبت و ضبط نمیشود. با این حال، طی بیش از دو دهه گذشته، حوادث تلخ و مرگبار در معادن تحت سلطه کارگزاران فاشیسم دینی چنان دردناک بوده که بخشی از آنها به صفحات اخبار راه یافته است. تنها در شش ماه گذشته، ۲۰ حادثه در معادن کشور رخ داده که حداقل ۶۰ نفر را به کام مرگ کشانده است.
از نخستین روزهای غصب حق حاکمیت مردم در رژیم آخوندی، معادن نیز تحت کنترل دولت قرار گرفت و برای بهرهبرداری ظالمانه به بنگاههای دولتی و شبهدولتی و «ستاد اجرایی فرمان امام» واگذار شد تا شیره جان معدنکاران را بمکند.
در سال ۱۳۹۹، معاون سازمان زمینشناسی گفت :«محدودههای معدنی کشور تحت مالکیت سازمانها و نهادهایی است که اجازه اکتشاف و استخراج را به افراد نمیدهند.» رئیس خانه معدن ایران نیز اظهار داشت: «۲۵ درصد کل تولید کشور در حوزه معادن در اختیار شبهدولتیها است.» (فردای اقتصاد۸ مرداد۱۴۰۲)
در مقابل، دستمزد بسیاری از کارگرانی که در اعماق معادن کار میکنند حدود ۸.۵ میلیون تومان است، که از حداقل دستمزد هم کمتر است. شرایط سخت کار و دستمزد پایین کارگران معدن در ایران با روی کار آمدن آخوندها تشدید شده است. از دهه ۸۰ تاکنون، شدت حوادث مرگبار افزایش یافته و «در دهه۹۰ بیش از ۳۰۰۰ حادثه در معادن رخ داده که به آسیبدیدگی حدود ۱۳ هزار کارگر و مرگ بیش از ۴۳۰ معدنچی منجر شده است.» (ایرنا۳۱ اردیبهشت۱۴۰۰)