کمتر روزی است که کولبران زحمتکش کرد ، توسط پاسداران جنایتکار خامنه‌ای به رگبار و گلوله بسته نشوند و در تلاش برای تأمین معاش خانوادهٔ محرومشان، جان خود را از دست ندهند.
روز ۳۰شهریور، یک کولبر محروم پس از تحمل ١٨ماه درد و رنج ناشی از جراحات شلیک پاسداران خامنه‌ای جان باخت. وی روز ۸ اسفند۴۰۱ توسط مورد اصابت قرار گرفته و دچار قطعی نخاع شده بود. ۴برادر وی نیز همگی حین کولبری مجروح شده‌اند.
به‌استناد گزارشهای منابع حقوق‌بشری، در ۶ماه نخست سال۲۰۲۴ دست‌کم ۲۷۰کولبر در مناطق مرزی غرب کشور بر اثر تیراندازی مستقیم پاسداران جنایتکار یا بر اثر رفتن روی مین، سقوط از کوه و جان باختن در برف و سرما کشته و زخمی شده‌اند. سقوط از کوه یاجان باختن در برف و یخبندان و سرما هم اساساً ناشی از تهدید پاسداران و گشتهای مسلح در معابر و هراس از شلیکهای وحشیانهٔ آنهاست که کولبران را ناگزیر از مسیرهای پرخطر و پراز برف و سنگلاخ و پرتگاه می‌کند.
این داستان مردمی است که برای تأمین نیازهای ضروری زندگی خانواده و فرزندان خود، باید هر روز جان خود را کف دست گرفته و خطر کنند و هم‌چنین داستان رژیم پلید و سراپا فاسدی است که در قرن بیست و یکم میلیونها تن از مردم کشوری ثروتمند مانند ایران را ناچار کرده که برای زنده ماندن یا غذای خود را از میان زباله‌ها به‌دست بیاورند یا با کولبری آن هم به‌بهای جان، زندگی و معیشت خود را تأمین کنند.
هموطنان کرد به‌عینه دیده‌اند که از این رژیم در تمامیتش و با همهٔ باندها و دستجاتش جز شر و جنایت و غارت انتظار دیگری نباید داشت. آفتاب آزادی، عدالت و برابری، تنها در آسمان مقاومت ایران و از قلهٔ رزم و فدای رشیدترین فرزندان مردم ایران و کانون‌های قهرمان شورشی طلوع می‌کند.
خوشا کانون‌های شورشی که در پاسخ به‌آتش گشودن پاسداران خامنه‌ای به روی کولبران کرد ،مراکز سپاه و بسیج و دوایر سرکوب و جنایت جلادان را به‌آتش می‌کشند و مسیر «آتش جواب آتش» و راه خیزش ستمدیدگان علیه ستمگران جنایتکار را هموار می‌کنند.