گرانیهای سرسامآور
حسین صمصامی عضو مجلس رژیم روز ۶ آبان در اعترافی گفت: «قند، شکر، حبوبات و بسیاری از کالاها از ابتدای سال تاکنون حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد افزایشیافته است و زمانی که علل این گرانی را بررسی میکنیم، متوجه میشویم که کاهش تخصیص ارز ترجیحی به کالاهای اساسی منجر به این گرانیها شده و تأثیر خودش را روی سفره مردم گذاشته است»
اما موضوع از چه قراره؟ این افزایش قیمتها معیشت کارگران و حقوقبگیران جز رو چقدر تحت تأثیر قرار میده؟
اول عوامل عام این افزایش قیمتها رو بررسی کنیم،
تورم. کاهش قدرت خرید و نوسانات نرخ ارز از عوامل کلیدی افزایش قیمتها هستن. این شرایط کاهش توان خرید، کاهش کیفیت زندگی و افزایش فشارهای روانی و اجتماعی بر مردم رو که سالهاست توسط رژیم به مردم ایران تحمیلشده، باز هم تشدید میکنه.
چرا؟ از روز اول فروردین ۱۴۰۳ تا الآن کارگران و حقوقبگیران هیچ افزایش درآمدی نداشتن؛ اما با افزایش قیمت دستکم ۳۰ تا ۴۰ درصدی مواجه هستن؛ یعنی در همین کمتر از ۸ ماه نیمی از توان خریدشون رو از دست دادن!
این کاهش توان خرید، باز هم برخی اقلام رو از سفرههای کارگران و حقوقبگیران حذف میکنه یعنی مجبور هستن مواد غذایی مغذی رو با مواد ارزانتر و با کیفیت پایینتر جایگزین کنن که کاهش مصرف پروتئینها و ویتامینها، مشکلات بهداشتی و بیماریهای ناشی از سوءتغذیه رو بهخصوص برای کودکان و سالمندان افزایش میده.
رسانههای حکومتی چنین آمار دردناکی رو منتشر کردن.
مردم ایران در هشت استان در معرض ناامنی غذایی قرار دارند. در استان خوزستان، ۵۸ درصد از خانوارها دچار تغذیه ناامن هستند. این رقم در سیستان و بلوچستان ۷۰ درصد و در استان کرمان ۷۴ درصد است. در سیستان و بلوچستان ۵۴ درصد از کودکان، دچار سوءتغذیه و کوتاه قامتی هستند و ۲۵درصد هم دچار کموزنی ناشی از اختلال در تغذیه هستند.
به اعتراف رسانههای حکومتی فقط در مهرماه قیمت برخی اقلام لبنی ۱۰۰درصد و قیمت اقلامی مثل تخممرغ بیش از ۳۰ درصد افزایش داشته!
اما چشمانداز پیشرو چی هست؟ همین الآن برای سال ۱۴۰۳ رژیم آخوندی با کسری بودجهٔ هزار هزار میلیارد تومان مواجه هست؛ یعنی باز هم باید پول بدون پشتوانه چاپ کنه، افزایش نقدینگی با خلق پول پرقدرت تبعات منفی زیادی داره از جمله افزایش تورم در ماههای پایانی سال
چنین کسری بودجهٔ وحشتناکی تبعات زیادی بر بودجه سال آینده داره؛ از جمله
افزایش فشار بر منابع درآمدی؛ یعنی محدودیتهای منابع مالی امسال، تأمین منابع درآمدی سال آینده رو سختتر خواهد کرد؛ یعنی چاپ پول بیشتر میشه، استقراض داخلی افزایش پیدا میکنه و همزمان کاهش ارزش تومان و افزایش نقدینگی و تورم زندگی مردم سختتر میکنه.
چنین کسری بودجهیی قطعاً بودجهٔ ناچیز عمرانی و سرمایهگذاری رو هم کاهش میده که رشد اقتصادی، فرصتهای شغلی رو باز هم بیشتر کاهش میده. مطالبات بازنشستگان، کارگران، پرستاران، معلمان و تمامی اقشار معترض نهتنها حل پرداخت نمیشه بلکه دست حکومت آخوندی به سفرههای مردم ایران باز هم درازتر میشه.