وفاق مورد ادعای پزشکیان
پزشکیان با شعار توخالی باصطلاح وفاق ملی از طرف خامنه‌ای مأموریت دارد تا بلکه بتواند از انشقاق و گسیختگی هر چه بیشتر در درون حاکمیت آخوندی جلوگیری کند اما خود این موضوع به محل دعوا و کشمکش بین باندهای آخوندی تبدیل شده است
پزشکیان در همین مدت، بیش از نسخه‌های مشابهش به نقش‌آفرینی روی آورده است. مثلاً در سفر نیویورک مواضعی می‌گیرد که فقط قهقهه ولی‌فقیه را برمی‌انگیزد. او در آنجا مدعی صلح جهانی و منطقه‌یی و رابطهٔ مثبت با کل جهان می‌شود، خامنه‌ای اما از طریق قسم‌خوردگانش پیام اتحاد سیاست خارجی و سیاست میدانی را برای تشدید جنگ‌افروزی می‌دهد.
پزشکیان این‌ور و آن‌ور که می‌رود، یک آن از بیان آرزوی رفرم اقتصادی دست نمی‌کشد؛ ولی‌فقیه با خیال راحت، تداوم گرانی‌ها و تشدید فقر را پیش می‌برد و به هیچ مطالبه‌ای از جانب اقشار معترض در خیابان‌ها پاسخ نمی‌دهد.
پزشکیان از ایجاد روابط موفق با کشورهای دوست و برادر مثل عربستان و قطر دم می‌زند، خامنه‌ای در نماز جمعه، فرمان حفظ نیابتی‌های نظام از افغانستان تا یمن و لبنان را می‌دهد.
چنین است تقسیم کار و مواضع میان دجالیت خامنه‌ای و مأموریت پزشکیان.
حالا باید پیدا کرد شرایط تحقق «وفاق ملی» را که زمینه‌اش با محوریت ولی‌فقیه، اصلاً وجود ندارد.