چرایی حل نشدن مشکلات اقتصادی در ایران تحت حاکمیت آخوندها
سال‌هاست که بازنشستگان، کارگران، معلمان، پرستاران و اقشار مختلف ایران در اعتراض و اعتصاب هستن؛ اما رژیم آخوندی هیچ کدوم از مشکلات اون‌ها رو حل نکرده. از رتبه‌بندی تا همسان‌سازی، سنوات و مطالبات مختلفی که اقشار مختلف ایران دارن؛ اما علت چیه؟ می‌خوایم به‌صورت خلاصه به‌علت این موضوع بپردازیم.
این یک کلان سیاسته که بخش‌های مختلفی داره. یکی چپاول تا سرحد امکان بخش صنایع و معادن ایرانه. از دهه‌ٔ ۷۰ به‌اسم خصوصی‌سازی دولت رو از زیر بار مسئولیت این بخش خارج کردن. اما خصوصی‌سازی در کار نبود. خودشون می‌گن خصولتی، یعنی به اسم خصوصیه؛ اما در عمل در اختیار دولته. خب این‌کار چه سودی برای حکومت داره؟
کارگر رسمی، حق بیمه، پاداشت، عیدی، سنوات، حق اولاد، مستمری بازنشستگی، بیمه و در کل حقوقی داره که دولت باید پرداخت کنه؛ اما شرکتها رو به‌اسم خصوصی‌سازی به پیمان‌کارها و شرکت‌های وابسته به سپاه و بخش‌های زیر نفوذ خامنه‌ای سپردن. مزایای کارگرها رو قطع کردن.
کارگران محروم میهن ما مجبور هستن با قراردادهای سفید امضا به‌کار مشغول بشن یا با اون‌ها قراردادهای ۸۹ روزه امضا می‌کنن، در این شیوه کارگر هیچ حقی جز حقوق روزش نداره؛ تازه اگه آنهم پرداخت بشه. با این چپاول بزرگ از ۱۵ میلیون کارگر ایرانی بخش زیادی از هزینه‌ٔ تولید رو کاهش می‌دن و سودهای کلان پارو می‌کنن.
اما همین صنایع به‌اسم صنایع سودآور از تسهیلات خاصی هم برخوردار هستن مثلاً مالیات پرداخت نمی‌کنن، برای واردات و صادرات از تخفیف‌ها و امکانات ویژه‌یی برخوردارن. برای تهیه ارز از ارز دولتی تقریباً با نصف قیمت ارز معمولی بهره می‌گیرند.
سپاه بیش از ۹۰ اسکله‌ٔ خصوصی داره که از طریق اون بدون هیچ پرداخت تعرفه و گمرک، هرچی دلش خواست صادر یا وارد می‌کنه. آخرین آمار کالای قاچاق برادران قاچاقچی یعنی همون سپاه پاسداران که چند سال پیش اعتراف کردن دست‌کم ۲۰ میلیارد دلار بوده که قطعاً الآن بیشتره
معادن چطور؟ کارگران معادن به بدترین شیوه هدف چپاول قرار می‌گیرن. برای نمونه حق سختی کار برای کارگران معدن ماهی ۶۰۰ هزار تومانه یعنی روزی ۲۰هزار تومان که میشه یک بستنی چوبی با اون خرید
اما این معادن محصولاتشون رو به‌صورت خام یا گندله صادر می‌کنن که معلومه پول صادرات که معلومه کجا واریز میشه؛ یا با قیمت یک‌چهارم و کمتر به صنایع داخلی که باز وابسته به سپاه و بنیادهای اقتصادی خامنه‌ای است می‌فروشن؟ برای مثال زغال‌سنگ رو به صنایع فولاد یک‌چهارم قیمت می‌فروشن.
صنایع فولاد آب مجانی استفاده می‌کنه که بهاش خشک شدن خیلی از زمینهای کشاورزی مناطق مرکزی ایرانه، پول برق هم که برای این‌ها هیچ‌وقت اعلام نمی‌شه که چقدر شد و چطور پرداخت می‌کنن، دستمزد کارگران هم که مشخصه؛ اما محصول و خروجی صنایع فولاد به چه بهایی به مردم ایران فروخته میشه؟
۳۰ فروردین ۱۴۰۲ سایت حکومتی آهن آنلاین به‌نقل از لطف‌الله سیاهکلی عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس رژیم نوشت: «فولاد وارداتی از فولاد داخلی ارزان‌تر است» صنایعی که آب مجانی دریافت می‌کنه، برق هم که در تملک خودشه، حقوق کارگرش رو هم که پرداخت نمی‌کنه، زغال‌سنگ رو یک‌چهارم قیمت از معادن می‌خره؛ اما زمان ارائه‌ٔ محصول به اعتراف همین مهره‌ٔ حکومتی فولاد ۱۰ تا ۱۲ هزار تومانی رو به مردم می‌فروشن ۲۰ تا ۲۵ هزار تومان. هرکجای صنایع که دست بزارید وضع بر همین منواله.
این یک سیاسته برای سودهای کلان، حالا این سودهای کلان کجا هزینه میشه. ساخت موشک، هزینه‌ٔ دستگاه سرکوب داخلی، تلاش برای ساخت بمب اتمی، هزینه‌ٔ گروههای نیابتی و در دستگاهی که اولین دزدش مجتبی خامنه‌ای است معلومه که چه لانه‌های فسادی در حاکمیت وجود داره.
وقتی فقط کلان فسادهای لو رفته‌ٔ حکومتی رو جمع بزنید از ۶۰ میلیارد دلار هم بیشتر میشه.
سالانه ۲۰ میلیارد دلار پول به حساب‌های آقازاده‌ها در خارج کشور واریز میشه. در دوران روحانی محمود بهمنی اعتراف کرد که «دارایی آقازاده‌ها در بانک‌های خارج ۱۴۸ میلیارد دلار است»
این کلان سیاست برای تأمین هزینه‌های حفظ حاکمیت از معیشت و سفره‌های مردم ایران طراحی‌شده، برای همینه که هیچ مشکل اقتصادی در حاکمیت آخوندها به سمت حل یا دست‌کم کاهش سیر نمی‌کنه.