کارزار سهشنبههای نه به اعدام، گستردگی و مقاومت زندانیان سیاسی سر موضع
گزارش و گفتگو با راضیه قدرتی زندانی سیاسی دههی ۶۰ در رژیم آخوندی
در رابطه با شتاب گرفتن موج اعدامها توسط رژیم آخوندی و قضاییهی جلادان؛ اما همانطور که اشاره شد زندانیان سیاسی پاسخشان به این اعدامها برگزاری کارزار سهشنبههای نه بهاعدام بوده. روز سهشنبه ۱۰ مهر سیوششمین هفتهی این کارگزار برگزار شد. اجازه بدهید بندهایی از بیانیهی این هفتهی زندانیان سیاسی را مرور کنیم و بعد بیشتر به این موضوع میپردازیم.
سی و ششمین هفته «کارزار سهشنبههای نه به اعدام» در ۲۲زندان کشور آغاز شده است. با پیوستن زندان اراک، شمار زندانهای شرکتکننده در این کارزار به ۲۲زندان رسید. این زندانها عبارتند از اوین (بند زنان، بند ۴و۸)، قزلحصار (واحد ۳و۴)، مرکزی کرج، تهران بزرگ، خرمآباد، نظام شیراز، اسد آباد اصفهان، بم، مشهد، لاکان رشت، قائمشهر، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، سقز، بانه، مریوان، کامیاران و زندان اراک.
زندانیان شرکتکننده در کارزار این هفته سهشنبه ۱۰مهر در بیانیهٔ خود ضمن گرامیداشت یاد جانباختگان جمعه خونین زاهدان این جنایت را شدیداً محکوم کرده و اعلام کردند همیشه در کنار مادران و خانوادههای دادخواه به مقاومت خود ادامه میدهند.
در بیانیه زندانیان اعتصابی همچنین آمده است: حکومت اعدام کماکان در حال جابهجا کردن مرزهای جنایت و اعدام است؛ تنها با گذشت ۱۰روز از ماه مهر بیش از ۲۳نفر را اعدام کرده است و در عملی قرونوسطایی روز دوشنبه دو نفر را در شهر خمین در ملأعام اعدام کرد.
این رژیم از ۲۴شهریور تا ۴مهر تنها ظرف ۱۰روز در زندان شیراز ۲۰نفر را اعدام کرده است. این آمار در هیچکدام از رسانههای حکومتی منعکس نشده است.
بیانیه زندانیان اعتصابی افزوده است: اعدامها با هر اتهامی که انجام میگیرد، هدف نهایی سرکوب و اختناق است، به همین دلیل با توجه به شرایط حساس و بحرانهای بینالمللی که حکومت با آن مواجه است و توان حل آن را در بیرون ندارد، در دسترسترین ابزار انتقام، برپا کردن باز هم بیشتر طنابهای دار و انتقام از زندانیان و محکومان بهاعدام است.
از همین رو هشدار میدهیم که هفتههای آتی بنا به دلایل مذکور احتمال افزایش اعدامها و احکام اعدام وجود دارد. ما نگرانی خود را از وضعیت محکومان زیر حکم اعدام ابراز میکنیم زیرا که آنها اولین سوژه برای جبران شکستها و ناتوائیهای منطقهیی و بینالمللی استبداد دینی حاکم بر میهنمان هستند.
از همه فعالان حقوقبشری مستقل و آزاد داخلی و بینالمللی میخواهیم صدای زندانیان محکوم به اعدام باشند.