بیانیه ۹۷۴ زندانی از ۹۴ زندان در ایران
بیانیه ۹۷۴ زندانی از ۹۴ زندان در ایران
شامل ۸۷۴ زندانی سیاسی و ۱۰۰ زندانی عمومی
به‌یاد آن ۳۰ هزار زندانی سیاسی
که در زندانهای مختلف سراسر کشور به طناب‌های دار سپرده شدند
با یادآوری این‌که قتل‌عام در همان زمان در شهریورماه ۶۷
به دبیرکل ملل متحد اطلاع داده شد
جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل
جزئیات هولناک این قتل‌عام را افشا و تأکید کرد
جنایت سبعانه و نقض حقوق‌بشر در ایران
به‌طور سیستماتیک ادامه دارد
جاوید رحمان در گزارش پایانی مأموریتش جنایتهایی را
که در سال ۶۰-۶۱ و در قتل‌عام سال ۶۷ توسط حکومت اعدامی صورت گرفته
جنایت علیه بشریت و مصداق نسل‌کشی دانسته است
۹۰ درصد اعدام‌شدگان
هواداران و اعضای سازمان مجاهدین خلق بودند
تنها «گناه» آن زندانیان تیرباران شده و سربدار که فرزندان ملت ایران بودند
ایستادگی در برابر ستم و دفاع از آزادی و عدالت و ایستادن بر سر موضع‌شان بود
ما زندانیان از درون زندانهای سراسر ایران به این دادخواهی پیوسته و اعلام می‌داریم:
حکم جنایتکارانه و دولتی اعدام در ایران باید از همین امروز متوقف و لغو گردد
ما خواستار محاکمه همهٔ آمران و مجریان قتل‌عام سال ۶۷
و کشتار مردم در کف خیابان‌ها هستیم
دادخواهی - جنبشی بی‌توقف برای حسابرسی از جانیان و علیه اعدام
در تابستان سال ۶۷ که پس از صدور فتوای جنایتکارانه توسط خمینی به‌وقوع پیوست و تبدیل به یکی از دردناک‌ترین جنایات علیه بشریت در دوران معاصر شد.
به‌یاد آن ۳۰ هزار زندانی سیاسی که در زندانهای مختلف سراسر کشور به طناب‌های دار سپرده شدند و با یادآوری این‌که موضوع در همان زمان طی نامه‌یی در شهریورماه ۶۷ به دبیرکل ملل متحد اطلاع داده شد،
در زمانی که آقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران، در خرداد ۱۴۰۳ جزئیات هولناک این قتل‌عام را افشا و تأکید کرد که این جنایت سبعانه هم‌چنان ادامه دارد و نقض حقوق‌بشر در ایران به‌طور سیستماتیک رخ می‌دهد،و در گزارش پایانی مأموریتش جنایتهایی را که در سال ۶۰-۶۱ و در قتل‌عام سال ۶۷ توسط حکومت اعدامی صورت گرفته جنایت علیه بشریت و مصداق نسل‌کشی دانسته است،
یاد همه آن شهیدان راه آزادی ایران را گرامی می‌داریم. تنها «گناه» آن زندانیان که فرزندان ملت ایران بودند، ایستادگی در برابر ستم و دفاع از آزادی و عدالت و ایستادن بر سر موضع‌شان بود.
بر اساس شهادت زندانیانی که از این جنایت، جان سالم بدر بردند، ۹۰ درصد اعدام شدگان، از اعضای سازمان مجاهدین خلق بودند.
دیکتاتوری ولایت فقیه در تلاش برای کتمان این جنایت، به تخریب گورهای جمعی و سرکوب خانواده‌های داغدار روی آورد. اما این اقدامات پس از ۳۶ سال در خاموش‌کردن شعله جنبش دادخواهی شکست‌خورده و با گذشت هر سال، ابعاد گسترده‌تری از این فاجعه آشکار می‌شود و صدای رسای خانواده‌ها و مادران دادخواه، طنین‌انداز کوی و برزن است.
کشتار و قتل‌عام مردم ایران و فرزندان آنها توسط حاکمیت سرکوب و اعدام در سال ۶۷ متوقف نشده و ادامهٔ آن‌را در قیامهای سال ۸۸، آبان ۹۸ با ۱۵۰۰ کشته، جان‌باختگان راه آزادی در قیام سال ۱۴۰۱، کشتار جوانان در نیزارهای ماهشهر، شلیک به مردم بی‌دفاع و جوانان معترض بلوچ در جمعهٔ خونین ۸ مهر ۱۴۰۱ در زاهدان، کشتار پیشمرگان و جوانان دلیر کردستان و دیگر شهرهای ایران و هم‌چنین فاجعهٔ هواپیمای اوکراینی می‌توان به‌وضوح مشاهده کرد.
حکومت اعدامی، هر روز فرزندان مردم ایران را در زندانها بدار می‌کشد و این در حالی است که هزاران تن نیز در صف اعدام هستند. اینک هزاران خانوادهٔ داغدار خواستار محاکمهٔ آمران و مجریان این جنایتها هستند. این دادخواهی، حق یک ملت اسیر در چنگال اهریمن ولایت و هیولای سرکوب است.
ما زندانیان از درون زندانهای سراسر ایران به این دادخواهی پیوسته و اعلام می‌داریم:
۱. حکم جنایتکارانه و دولتی اعدام در ایران، باید از همین امروز متوقف و لغو گردد.
۲. ما خواستار محاکمه همه آمران و مجریان قتل‌عام سال ۶۷ و کشتار مردم در کف خیابان‌ها، هستیم.
مرداد ۱۴۰۳
اسامی زندانها و زندانیان و امضای آنها در دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران