حماسه عملیات فروغ جاویدان
در سالروز عملیات کبیر فروغ جاویدان هستیم. با ما همراه باشید تا برخی از مهمترین وقایع این عملیات غرورآفرین رو مرور کنیم
روز دوشنبه ۳ مرداد ۱۳۶۷ رزمندگان ارتش آزادیبخش ملی ایران از مرز خسروی وارد خاک میهن شدن. حرکتی برقآسا که اجازه واکنش چندانی به دشمن نداد. ستون ارتش آزادیبخش با سرعت تمام از خسروی بهسمت شهر قصرشیرین حرکت کرد و وارد قصر شیرین شد.
از این نقطه ستون ارتش آزادیبخش حرکت بر روی جادهٔ قصرشیرین ـ سرپلذهاب رو آغاز میکنه و باز هم نیروهای رژیم یا شکست خوردن و تار و مار شدن یا پا به فرار گذاشتن و یکانهای ارتش آزادیبخش وارد شهر سرپلذهاب شد.
بعد از اون نبرد به ارتفاعات کوههای دالاهو از سلسله جبال زاگرس میرسه، راهی سخت و گردنهای صعبالعبور، یکانهای ارتش آزادیبخش باید از تنگهٔ «کلداوود» و گردنهٔ پاتاق عبور میکردن که نیروهای دشمن هم در این ارتفاعات مستقر بودن. حرکت سریع و تهاجم سنگین یکانهای ارتش آزادیبخش نیروهای دشمن رو شکست داد و باقی ماندهٔ اونها هم پا به فرار گذاشتن
حرکت بعدی تهاجم برای فتح گردنهٔ پاتاق بود. مسیری ۳۰ کیلومتری با شیبی تند و دشمنی که در ارتفاع قرار داره. این درگیری هم با فتح گردنهٔ پاتاق و تمامی ارتفاعات مرتبط با اون بهپایان میرسه. بعد از تصرف ارتفاعات، حرکت بهسمت شهر کرند رو آغاز میکنن.
از تنگهٔ «کلداوود» تا شهر کرند ۵ درگیری عمده میان رزمندگان ارتش آزادیبخش و نیروهای سپاه، بسیج و ارتش و ژاندارمری تحتامر رژیم بهوقوع پیوست و ارتش آزادیبخش ساعت ۱۹ فاتحانه به دروازهٔ شهر کرند رسید. ورود یکانهای ارتش آزادیبخش با استقبال پرشور و گستردهٔ مردم کرند همراه بود، وقتی سرکردگان سپاه عقبنشینی نیروهای ارتش رژیم در برابر ارتش آزادیبخش رو بهچشم دیدن در میدان مرکزی شهر کرند با نیروهای در حال فرار درگیر شده و بهروی اونها آتش باز کردن که این درگیری با ورود یکانهای ارتش آزادیبخش و از پای درآوردن پاسداران از جمله تیپ ۱۲۷موسوم به مقداد از سپاه چهارم کرمانشاه بهپایان رسید و شهر کرند هم آزاد شد.
ساعت ۲۰ حرکت ارتش آزادیبخش از شهر کرند بهسمت اسلامآباد غرب آغاز شد. ۵ نیروی رژیم در این مسیر پیش روی ارتش آزادیبخش قرار داشتن نیروهای سپاه، لشگر زرهی ۸۱ کرمانشاه، لشگر ۸۴ خرمآباد، لشگر ۸۵ موسوم به ذوالفقار و نیروهای تیپ ۵۵ هوابرد شیراز، علاوه بر اونها رژیم از طریقی و هر امکانی برای گسیل مزدورانش استفاده کرد تا مانع رسیدن یکانهای ارتش آزادیبخش به شهر اسلامآباد غرب بشه. تمامی این نیروها فقط ۲ ساعت در برابر ارتش آزادیبخش تاب آوردن و ساعت ۲۲ جلودار ارتش آزادیبخش به شهر اسلامآباد غرب رسید.
مرحلهٔ بعد تصرف شهر اسلامآباد غرب بود چون این شهر بعد از کرمانشاه بزرگترین شهر استان هست و تصرف اون با وجود گسیل نیروهای زیادی که رژیم به این شهر وارد کرده بود متفاوت از مراحل قبلی بود. ابتدا جلوداران قهرمان ارتش آزادیبخش نیروهای دشمن رو که در شهربانی و ادارهٔ مخابرات سنگر گرفته بود تار و مار کردن و در میدان اصلی شهر مستقر شدن، بعد تپهٔ معروف «چیا کاوانه» که در اختیار مزدوران بسیجی بود رو با تهاجم سنگینی تصرف کردن.
اینجا در میدان اصلی اسلامآباد یک جاده بهسمت غرب و شهر کرمانشاه و مسیر دیگه بهسمت جنوب و ایلام هست. نیروهای رژیم در خیابان جنوبی بهسمت رزمندگان ارتش آزادیبخش شلیک کردن، عمدهٔ قوای دشمن در ۴ مقر مرکز بسیج، کمیتهٔ امداد خمینی، مرکز کمیتههای موسوم به انقلاب و مرکز اصلی سپاه پاسداران مستقر بودن که با تهاجم یکانهای ارتش آزادیبخش تار و مار شدن. همزمان نیروی پیشروی بهسمت کرمانشاه دو مقر اصلی تجمع نیروی دشمن در دادگاه ضد انقلاب و فرمانداری رژیم رو هم از سر راه برداشتن.
با وجود همهٔ درگیریهایی که در اسلامآباد جریان داشت؛ اما ساعت ۲۳ یکساعت پس از ورود جلوداران ارتش آزادیبخش از اسلامآباد بهسمت سهراه ملاوی، دشت حسنآباد و تنگهٔ چهارزبر روانه شدن. در این مسیر هم درگیریهای شدیدی جریان داشت؛ از جمله در گردنهٔ حسنآباد حدود ساعت ۲۴ نیروهای سپاه وابسته به لشگر موسوم به ۳۳ المهدی در بالای گردنه موضع گرفته بودن و جاده زیر آتش سنگین اونها قرار داشت، که در یک درگیری سنگین این نیرو هم از پا دراومد.
رژیم لشگر ۲۷ ضد محمد رو برای پیشروی از تنگهٔ چهارزبر بهسمت گردنهٔ حسنآباد فرستاد که با نیروهای جلودار ارتش آزادیبخش درگیر شدن، ساعتی بعد این نیرو فرار رو بر قرار ترجیح داد و به داخل تنگه پناه بردن.
و اینطور بود که ارتش آزادیبخش تا ۳۵ کیلومتری شهر کرمانشاه رسید
حماسهٔ کبیر میهنی و آرمانی فروغ جاویدان، از همون روز تا الآن که ۳۶ سال از اون میگذره، کابوس سرنگونی رو بر خامنهای و نظامش مستولی کرده، برای همین هم هست که هر سال جشن میگیرن که سرنگون نشدن.