اقتصاد از هم گسیختهٔ حکومت آخوندی در سال ۱۴۰۳
سال ۱۴۰۳ با اعتراضات اقشار مختلف مردم ایران آغاز شد؛ حتی کارمندان بانکها نیز دست به اعتراض زدند. علت اصلی این اعتراضها وضعیت وخیم معیشتی است، تجمعهایی که ادامهٔ اعتراضهای سال ۱۴۰۲ با یک وقفهٔ یک هفتهیی بهخاطر تعطیلات عید است. در چنین شرایطی خامنهٔ سال ۱۴۰۳ را سال «جهش تولید با مشارکت مردم» نامید، اما اقتصاد حکومت آخوندی چه طرح و برنامهیی در اقتصاد ایران پیش برده؟
سایت حکومتی فردای اقتصاد نشان داده که ماشین چاپ پول دولت آخوند رئیسی از تیر تا اسفند ۱۴۰۲ با ۴۵ درصد افزایش پایهٔ پولی و ایجاد پول بدون پشتوانه و افزایش نقدینگی، ضربهٔ مهلکی به اقتصاد در همین ۹ ماه زده.
سایت حکومتی خبر آنلاین در رابطه با شرایط اقتصادی در روزهای اول سال ۱۴۰۳ نوشته: «بازارهای مالی ایران تنها در شانزده روزی که از سال ۱۴۰۳ گذشته است، بازدهی رعدآسایی را داشتهاند. افزایش شدید قیمت طلا و سکه و بزرگ شدن حباب سکه و رشد قیمت دلار زمینه را برای افزایش بهای خودرو و سایر کالاها از قبیل لوازمخانگی و گوشی تلفن همراه و حتی لوازم الکترونیکی مانند کامپیوتر و. مهیا کرد»
رسانههای حکومتی از افزایش نرخ ارز به میزان ۲۹۱ درصد در دوران آخوند رئیسی خبر میدهند. در حالیکه در همین مدت ۳ ساله حقوق کارگران در خوشبینانهترین حالت حدود ۱۰۰درصد افزایش داشته؛ یعنی حقوق کارگران ۲۰۰درصد از گرانیها عقبمانده است.
سایت حکومتی اقتصاد۲۴ هم در تصفیهحساب با باند خامنهای نوشت: «سیاستهای بانک مرکزی عامل ایجاد حباب در بازار سکه است، سیاستی که بهانهیی برای خالی کردن جیب مردم است»
اما واقعیت فراتر از سیاستهای بانک مرکزی است. بانک مرکزی جزیی از یک دستگاه فاسد است بهنام دیکتاتوری آخوندی، حکومتی که اولویتش هزینه کردن پولهای مردم ایران در پیشبرد جنگافروزی در منطقه، صدور تروریست، تولید بمب اتمی، تولید موشک، هزینه کردن برای سپاه پاسداران و دستگاه سرکوب است. کلان سیاستهای این حکومت را خامنهای با چنین اولویتهایی تعیین میکند و طبعاً از رئیسی تا رئیس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد و رئیس سازمان برنامه و بودجه هم مهرههای سرسپار خامنهای در پیشبرد همین خط هستند. واقعیت این است که حکومت آخوندی در تمامیتش به تاراج داراییهای مردم ایران نشسته است.