وضعیت بحرانی مسکن در ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه
یکی از وعده‌های رئیسی جلاد ساخت یک میلیون مسکن بود، اما به اعتراف خودشان در این زمینه کمترین کاری انجام ندادند.
تورم در مسکن هم بالاترین نرخ تورم را دارد به‌طوری‌که قیمت مسکن در ۵ سال گذشته، ۱۰ برابر شده است. رشدی هول‌انگیز که در هیچ کجای جهان چنین تورمی وجود ندارد.
میزان رشد قیمت مسکن تقریباً ۳ برابر کالاها و خدمات مصرفی در سبد خانوار بوده است.
این امر باعث شده مسکن از دسترس خانوار خارج شود و خرید مسکن الآن متعلق به یک عدهٔ خاص است، یعنی همان وابستگان به حاکمیت و غارتگران اقتصاد ایران.
بعد از این‌که هیاهوی تبلیغات یک میلیون مسکن در سال فرو نشست، الآن دولت رئیسی جلاد به شیوه‌ای دیگر می‌خواهد جیب مردم را خالی کند و ایده فروش مسکن از طریق بورس را وارد کرده است تا مردم متری مسکن بخرند تا شاید بعد از ۷۰-۸۰ سال بتوانند صاحب یک خانهٔ ۵۰-۶۰ متری بشوند، یعنی دار و ندار مردم را به اسم بورس می‌خواهد بالا بکشد، وانگهی کجای دنیا کار بورس فروختن مسکن آن هم متری و سانتی‌متری است؟ در تمامی دنیا مسکن یک کالای مصرفی است که به‌طور متوسط یک کارمند یا حقوق بگیر باید بتواند حداکثر تا ۱۰ سال کار کردن صاحب مسکن شود.
در مقابل دولت آخوند رئیسی مدعی ریزش قیمت در بازار مسکن است، این یک دروغ بزرگ است چون در حالی که بازار مسکن در تاریخی‌ترین رکود خودش به‌سر می‌برد، اما قیمتها افزایشی است این رکود تورمی در بخش مسکن نشان می‌دهد که هیچ امیدی برای بهبود وضع مسکن وجود ندارد.
رژیم آخوندی نه تنها کاری برای بهبود وضعیت مسکن نکرده بلکه با یغماگری شرایط را برای مردم سخت‌تر کرده است، بذرپاش در دعوای مافیاها در مورد مجوز ساخت و ساز این طور گفت:
بذرپاش وزیر راه و شهرسازی رژیم: واقعاً عوارض صدور پروانه در شهرداریها بعضی از شهرها باور نکردنی افزایش پیدا کرده و این اثر مستقیم در قیمت مسکن می‌گذارد
در همین راستا در اعتراض به ستم آخوندی، یک هموطن ۶۰ ساله در مقابل استانداری رژیم در مازندران در مقابل چشمان فرزندش در اعتراض به سیاست‌های ضدمردمی حکومت آخوندی اقدام به خودسوزی کرد
علت خودسوزی وی، اعتراض به جلوگیری از ساخت واحد مسکونی توسط عوامل رژیم در روستای محل سکونتش در محمودآباد مازنداران، اعلام شده است.
این رژیم جنایتکار مردم را به جایی رسانده که برای یک سرپناه باید خودش را به آتش بکشد و این جنایت همین رژیم است که آتش نفرت و خشم را شعله‌ورتر می‌کند.
قلع و قمع خانه‌های مردم محروم در روستاها و حاشیه شهرها هم یکی دیگر از سیاست‌های سرکوبگرانه رژیم است که نه تنها خانه‌یی نمی‌سازد بلکه خانه‌های مردم را بر سرشان آوار می‌کند.
اما این میزان فشار و سختی بر مردم چنان نیروی عظیمی ایجاد می‌کند که خانه بیت‌العنکبوت را ویران خواهد کرد.