میلاد یازدهمین پیشوای تشیع انقلابی و ضدارتجاعی امام حسن عسگری (ع)

دشمن آتشی ناپذیر خلیفه و ستمگری

شهادت در ۲۸ سالگی

امام حسن عسکری (ع) در هشتم ماه ربیع‌الثانی در سال ۲۳۲هجری قمری، در مدینهٔ منوره متولد شد.

در سه سالگی همراه پدرش امام هادی (ع) به دستور متوکل خلیفهٔ عباسی راهی تبعید در شهر سامرا شد.

۲۲ساله بود که سکان هدایت جنبش انقلابی تشیع را به‌دست گرفت. دوران رهبری امام حسن عسکری از نظر شدت فشار و اختناق سخت‌ترین و پررنج‌ترین دورانهای تاریخ ائمه شیعه بود  و او تقریباً تمام عمرش را در زندان و تبعید گذراند و لقب عسکری نیز به‌خاطر همین اقامت دائم در معسکر یا پادگان نظامی است .

با این همه تشکیلات مخفی و سراسری را که در سرزمینهای پهناور اسلامی ریشه دوانده بود طی ۶سال با شیوه‌های پیچیده، از همان درون زندان هدایت کرد.

نمایندگان شیعیان یا پیکهای مخفی و با محمل‌های گوناگون خود را به آن حضرت می‌رساندند و برای تضمین و تداوم این ارتباطات خطر لو رفتن و مرگ و مجازاتهای سخت را برای خود و خانوادهٔ خود به جان می‌خریدند . از طریق همین مجاهدان طلایه‌دار بود که پیامهای رهایی‌بخش و ارزشهای اسلام مردم‌گرا و انقلابی به شیعیان میرسید . کتابهای تاریخ پیامهای انقلابی او را که برای پیروانش به شهرها و مراکز مختلف می‌فرستاد ثبت کرده‌اند . از جمله ثبت شده است که برای انقلابیون شیعه که در شهر قم تحت ستم حاکمی خون‌ریز بودند، دعایی را که خود در قنوت نماز می‌خواند فرستاد تا در مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم از آن الهام بگیرند. در قسمتی از این دعا آمده است: «بار خدایا همهٔ پشتوانه‌های ستم را نابود کن، همهٔ سپرهایش را درهم بشکن، نیروهایش را پراکنده و شقه کن و همهٔ پرچم‌هایش را سرنگون ساز».

امام حسن عسکری علیه‌السلام پیوسته پیروانش را به ارتقای مناسبات انسانی و انقلابی به‌ویژه از خود گذشتگی و فروتنی فرا می‌خواند. از سخنان آن حضرت است که: « پیروان علی همواره یاران خود را بر خویش مقدم می‌دارند، گرچه خود نیازمند کمک باشند. آنان در بزرگ داشتن یاران آرمانی خود به علی اقتدا می‌کنند » . «بهترین یار و برادر تو کسی است که خطایت را نادیده گیرد، نیکی و عملکردهای مثبت تو را یادآور شود و خطاهای تو را به عهده گیرد و خود را مقصّر بداند».

سرانجام «معتمد» خلیفهٔ ستمگر عباسی که می‌دید در تبعید و زندان هم نمی‌تواند از نفوذ کلام و تأثیرات شگرف این راهبر انقلابی بزرگ ممانعت کند و حتی زندانبانها نیز پس از مدتی در حوزهٔ جاذبهٔ امام حسن قرار می‌گیرند، در سال ۲۶۰هجری، دستور داد تا او را به‌شهادت رساندند.

 

لطفا به اشتراک بگذارید: