قدرت خرید مردم و واقعیت اقتصاد ایران
در شش ماهه ابتدای سال ۱۴۰۲، تورم و گرانی در گروه مواد غذایی سیر صعودی داشته و برخلاف ادعای رئیسی نه تنها تورم کاهشی نبوده بلکه رکوردهایی هم در این رابطه بر جای گذاشته است.
نتیجهٔ درآمدهای ثابت و قیمت‌های صعودی را می‌توان در کاهش قدرت خرید مردم نشان داد.
یکی از علل تورم افسارگسیخته را می‌توان در غارت سرمایه‌های ملی توسط سران حکومت و ایادی آنها جستجو کرد.
نتیجهٔ سیاست‌های اقتصادی ۴دهه گذشته، سقوط و بحران اقتصادی است. غارت کارخانه‌ها در پروژه خصوصی‌سازی، تولید داخلی کشور را نابود کرده است. حذف ارز ترجیحی و به‌اصطلاح جراحی اقتصادی رئیسی نیز باقیمانده دامداری و کشاورزی ایران را متوقف کرده است. بازتاب این سیاست‌ها را می‌توان در گرانی و افزایش قیمت مواد خوراکی مشاهده کرد.
خبرآنلاین در رابطه با گرانی و صعود مواد غذایی می‌نویسد:
«از تخم‌مرغ گرفته تا ماست و پنیر در ماه‌های اخیر، قیمتها رشد چشمگیری را تجربه کردند؛ در حال حاضر قیمت یک شانه تخم‌مرغ ۳۰عددی به ۱۲۶هزار تومان رسیده است و قیمت هر عدد تخم‌مرغ از هزار و ۶۰۰ تومان در سال ۱۴۰۰، امروز به ۴هزار و ۲۰۰ تومان رسیده است که حاکی از رشد ۱۶۲درصدی قیمت تخم‌مرغ در بازه زمانی ۲ ساله است»