وحشت حکومت آخوندی از دانشگاه و دانشگاهیان
بر اساس سندی که در دانشگاهها منتشر شده، دولت رئیسی جلاد فرایند جذب ۱۵هزار نفر از بسیجیان و ایادی هم‌سو با خود را، به‌عنوان هیأت علمی، «به‌صورت سهمیه‌یی، فوری و خارج از چارچوب علمی موجود در دانشگاهها» آغاز کرده است.
در جریان قیام ۱۴۰۱ دانشگاه و دانشجو ـ با الهام از مقاومت سراسری و تاریخچه‌ٔ درخشان آن در برابر شاه و شیخ ـ به سلسله‌جنبان و موتور محرک انقلاب دموکراتیک مردم ایران تبدیل شدند. به‌عبارت دیگر دانشگاه پس از یک دورهٔ فترت ناشی از کودتای ضدفرهنگی، به هویت ارتجاع‌ستیزانه، الهام‌بخش و تأثیرگذار خود بازگشت. این بازگشت هرگز به مذاق فاشیسم دینی، این دشمن غدار علم و آزادی خوش نیامد.
در همان زمان شاهد سلسله اقداماتی از جانب حکومت بودیم که موزیک متن همه‌ٔ آنها سرکوب، خفه‌کردن یا به انفعال کشاندن دانشگاه بود؛ اقداماتی مانند محاصرهٔ دانشگاه با وحوش انتظامی و نیروهای هار لباس‌شخصی و سرکوب عریان دانشجویان با یورش به ساحت دانشگاه؛
بازداشت و زندانی کردن دانشجویان به‌صورت علنی و ربودن دانشجویان فعال و تحویل‌دهی آنها به نیروهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم به‌صورت غیرعلنی؛
صدور احکام مشعشع و بچه‌ترسان مانند احضار، اخطار، توبیخ شفاهی و کتبی و درج آن در پرونده انضباطی دانشجو، محرومیت از تسهیلات رفاهی از قبیل وام، خوابگاه و تغذیه و منع موقت از تحصیل یا تعلیق و اخراج دانشجو از دانشگاه و... برای مرعوب کردن دانشجویان.