تصادفات جاده‌یی در ایران؛ فاجعه‌یی که هرسال در آستانه نوروز هزاران خانواده را سیاه‌پوش می‌کند
نوروز مصادف است با اوج‌گیری تصادفات جاده‌یی در ایران. فاجعه‌یی که هزاران تن از مردم را در آستانه هر سال نو، سیاه‌پوش می‌کند. فاجعه‌یی که حتی در رسانه‌های حکومتی با عباراتی چون «رقص مرگ در جاده‌های کشور» (همشهری-۲۸ اسفند۱۴۰۱)، «جاده‌هایی که رنگ خون می‌گیرند» (خبرآنلاین-فروردین۱۴۰۱) و «تعداد کشته‌های تصادفات امسال مساوی با تلفات جنگهای اروپایی!» (اعتماد-دی۱۴۰۱) بازتاب پیدا می‌کند.
وحید سلیمی، سخنگوی طرح نوروز هلال احمر رژیم ۳فروردین۱۴۰۲ از «۷۹۷مورد حوادث جاده‌یی» تنها در بازه زمانی «۲۴ اسفند۱۴۰۱ تا دوم فروردین۱۴۰۲» خبر داد. پاسدار هادیانفر، سرکرده پلیس راهور فراجا هم ۲فروردین۱۴۰۱ از ۳۲۰جانباخته و ۶هزار مصدوم تصادفات جاده‌یی در ایران، تنها طی ۶روز خبر داد.
خبرگزاری حکومتی ایسنا هم ابعاد فاجعه تصادفات جاده‌یی در ایران را در چارچوب آماری این‌طور بیان می‌کند که «سالانه بیش از ۱۷ هزار نفر در جاده‌های کشور ما کشته می‌شوند و میزان تصادفات جاده‌یی در ایران ۲۰درصد بیشتر از استانداردهای جهانی است» (۲۵ اسفند۱۴۰۱). روزنامه حکومتی اعتماد هم می‌نویسد تنها «طی ۸ ماهه اول سال ۱۴۰۱ بر اثر تصادفات ۱۳ هزار و ۴۷۶ نفر کشته شده‌اند».
افزایش سال به‌سال تصادفات جاده‌یی در ایران
پیش از این سازمان پزشکی قانونی از افزایش سال به‌سال تلفات تصادفات جاده‌یی در ایران گفته بود و این‌که «تعداد کشته‌های تصادفات جاده‌یی نوروز سال ۱۴۰۱ نسبت به نوروز سال ۱۴۰۰ حدود ۱۱ و ۴دهم درصد رشد داشته» و «در بازه زمانی ۲۵اسفند الی ۱۵ فروردین‌ماه ۱۴۰۱ هزار و ۱۴۶ نفر کشته و در همین بازه زمانی در نوروز ۱۴۰۰ هزار و ۸۰ نفر کشته شدند».
علی یزدانی، رئیس اورژانس۱۱۵ مشهد هم می‌گوید: «آمار تصادفات جاده‌یی سفرهای نوروزی ۱۴۰۲ نسبت به مدت مشابه با نوروز سال گذشته» افزایش داشته و «شاهد رشد ۱۴درصدی تصادفات جاده‌یی در همین چند روز اخیر که سفرهای نوروزی آغاز شده» هستیم (فروردین۱۴۰۲).
به‌گفته کارگزاران رژیم و کارشناسان، این حجم از فاجعه بر اثر تصادفات جاده‌یی در ایران، به‌دو عامل عمده «وضعیت جاده‌ها» و «کیفیت پایین خودروهای داخلی» برمی‌گردد.
جاده‌های مرگ و تصادفات جاده‌یی در ایران
جاده‌های ایران در وضعیت اسفناکی قرار دارند و هر سال وضعیت بدتر می‌شود. یکی از دلایل عمده وضعیت نامناسب جاده‌های ایران عدم نگهداری مناسب است. بسیاری از جاده‌ها سال‌هاست که تعمیر و روکش‌کشی نشده‌اند. انبوه چاله‌ها و سطوح ناهموار ناشی از نبود رسیدگی، تله‌های مرگی در کمین خودروها و جان هموطنان است.
نبود تابلوهای راهنمایی و خط کشی مناسب یکی دیگر از عوامل مهم در افزایش میزان تصادفات جاده‌یی در ایران است. بسیاری از جاده‌ها فاقد روشنایی کافی هستند که بر تصادفات جاده‌یی در ایران می‌افزاید.
بسیاری از جاده‌های کشور باریک و ضعیف هستند و دارای امکانات ایمنی کمی مانند موانع یا نرده‌های محافظ هستند. وضعیت به‌ویژه در مناطق روستایی بدتر است، جایی که بسیاری از جاده‌ها آسفالت نشده و کم نور هستند.
خبرگزاری حکومتی رکنا ۳ اسفند۱۴۰۱ در گزارشی نوشت: «جاده‌های مرگ در ایران جانها را می‌بلعد» و یک نمونه، یعنی وضعیت جاده باریک و کم عرض خلیل‌آباد - بردسکن در جنوب غربی خراسان رضوی را توضیح می‌دهد که «شمار بسیاری از مسافران را به کام مرگ می‌کشاند» و «در اکثر ماههای سال شاهد تصادفات مرگبار در آن هستیم».
ارابه‌های مرگ، عامل دیگر تصادفات جاده‌یی در ایران
علت دیگر آمار بسیار بالای تصادفات جاده‌یی در ایران، خودروهای ساخت داخل است که مردم به‌آنها «ارابه‌های مرگ» می‌گویند.
حمید سوری، رئیس مرکز تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ملی از «صدها هزار نفر از هموطنان» که «طی چند دهه اخیر» با «ارابه‌های مرگ در کشور» جان‌باخته‌اند می‌گوید و این‌که این «خودروها نه تنها بخشنده نیستند بلکه با قساوت تمام جان رانندگان بیگناه راه را نیز می‌گیرند».
این کارشناس حکومتی تصادفات جاده‌یی در ایران و میزان تلفات را با آلمان مقایسه می‌کند که «با بیش از ۸۳ میلیون نفر جمعیت و دارا بودن بیش از ۵۰ میلیون وسیله نقلیه ثبت‌شده، حدود ۳۲۰۰ مورد مرگ ناشی از سوانح ترافیکی داشته»، اما در ایران «با تعداد خودرو کمتر از آلمان و با جمعیتی مشابه، سالانه حدود ۱۷هزار مرگ» بر اثر تصادفات جاده‌یی ثبت می‌شود (۱۵ اردیبهشت۱۴۰۱).
در یک نمونه، عمل نکردن ایربگ‌ها عامل این حجم از تلفات در تصادفات جاده‌یی در ایران است. پاسدار هادیانفر، سرکرده پلیس راهور فراجا اعتراف می‌کند: «در تصادفات اصلاً گزارشی نداریم که ایربگ خودروها عمل کرده باشند. بنابراین نمی‌توان گفت که این وسیله جان پناهی برای مردم است» (فروردین۱۴۰۱). هادیانفر می‌گوید «از صد تصادف، ایربگ ۹۳ خودرو باز نمی‌شود» و اذعان می‌کند «خودروهای ما نه زیباست نه ایمنی دارد نه کیفیت دارد، خیلی هم گران است».
سرکرده پلیس راهور فراجا به‌نبود کمترین ایمنی در خودروهای ساخت داخل هم اذعان کرد و نمونه برخورد یک نیسان با یک پژوپارسی در اتوبان پردیس را بازگو کرد که منجر به‌انفجار شد و بعد هم گفت: «من نمی‌دانم در خودرو باک بنزین می‌گذارند یا تی‌ان‌تی!».
نقش مافیای غارتگر حکومتی در ساخت ارابه‌های مرگ بی‌کیفیت و البته گران
بی‌کیفیت بودن خودروهای ساخت داخل و نبود کمترین امکانات ایمنی در آنها، البته تصادفی نیست؛ بلکه در اینجا هم می‌توان رد پای مافیای حکومتی را دید. سایت حکومتی خبرآنلاین در فروردین۱۴۰۱ نوشت: «عادی شدن مرگ در اثر تصادفات به اندازه‌ای فاجعه‌بار است که مشخص نیست چرا کسی واقعاً علیه مافیای خودروسازی که جان و جیب و اعصاب مردم را به گروگان گرفته اقدامی انجام نمی‌دهد. مافیایی که همه جا رخنه کرده و البته از این رویدادهای تلخ هم ککش نمی‌گزد».