ابراهیم ریگی:
۸مهر که هیچ وقت از یاد هیچ ایرانی و بلوچی نخواهد رفت. اتفاقی به پهنای قلب شکسته مادران داغدار به پهنای قلب شکسته خانواده خدانور، مهسا امینی و دیگر کشته شدگان. روز در این سرزمین آرزوهای بسیاری همه‌مان داشتیم شاید با خودمان بگوییم جای دیگر مرده‌ایم و این‌جا جهنم ماست. شاید هم این‌طور باشد... نمی‌دانستم که کمک کردن به مجروحین و انتقاد از کشته شدن برادرانمان و خواهرانمان هم گناه است. در این سرزمین اما من در بارگاه الله رب العزت از همه کسانی که در ظلم کردن بمن دست داشته‌اند شکایتم را کرده‌ام. اما عزیزان من این را بدانید حتی مرگ حتی اعدام کردن من برای من دیگر مهم نبود. چون من در این سرزمین بارها از دنیا رفته‌ام. پیشنهادهای بسیاری برای خروج من از این سرزمین را دادند. از سراسر دنیا بمن پیام دادند اما من شهر خود و مکی را ترک نخواهم کرد
دکتر ابراهیم ریگی ۲۴ساله از بازداشتیان ۲۱مهر ۱۴۰۱، بود که در ۱۱ دیماه ۱۴۰۱، با قرار وثیقه آزاد شده بود. جرم وی کمک به مجروحان جمعه خونین ۸مهر زائدان بود که طی آن بیش از ۱۰۰تن از هموطنان بلوچ به دست دژخیمان خامنه‌ای خونریز به‌شهادت رسیدند.
اما معاون سرکردهٴ انتظامی سیستان و بلوچستان در یک سناریوی مسخره این قتل جنایتکارانه را به «چند فرد» که گویا او را سرخود دستگیر و به کلانتری آورده‌اند نسبت داد و مأموران انتظامی او را در صندلی عقب خودرو بیهوش یافتند و ساعتی بعد فوت کرد