کنفرانس در سنای ایتالیا با حضور سناتورها و شخصیتهای ایتالیایی ـ قسمت دوم
قیام ایران برای یک جمهوری دمکراتیک
وظایف اخلاقی و سیاسی اروپا
کنفرانس در سنای ایتالیا با حضور سناتورها و شخصیتهای ایتالیایی ـ قسمت دوم
سخنرانی های سناتور مارکو اسکوریا ـ سناتور جولیو ترتزی ـ الیزابتا گاردینی ـ لوآنا زانلا
سناتور مارکواسکوریاـ دبیر کمیسیون امور اتحادیه اروپا در سنا
میخواهم از همه حاضران، از همه همکاران در مجلس سنا و مجلس نمایندگان که اینجا هستند تشکر میکنم. تقریباً سه ماه است که قیامهای مردمی مهمی در ایران علیه رژیمی که در حال حاضر قدرت را در دست دارد، رخ داده است.
امروزه تقریباً ۳۰۰ شهر (ایران) شاهد اعتراضات قیامکنندگان است. تقریباً همه استانهای ایران درگیر این اعتراضات هستند.
و ما اینجا هستیم زیرا معتقدیم این وظیفه نهادهای ملی ماست، در این مورد به پارلمان ایتالیا، سنا، نقشی که ما به عنوان سناتورها و نمایندگان داریم برای نشان دادن حمایت از همه کسانی که امروز تظاهرات می کنند و دست به اعتراض بر علیه رژیم میزنند. بویژه که تا به امروز تقریباً ۷۰۰ قربانی در این اعتراضات جان خود را از دست داده اند که بسیاری از آنها نو جوان بودند. حدود ۶۰ تن سنشان زیر ۱۸سال بود. بیش از ۳۰ هزار معترض که در شرایطی که ما نمی دانیم دستگیر و بازداشت شده اند. آنچه ما می خواهیم این است که در ایران پیشرفت ،آزادی و دموکراسی رخ دهد. ما نمی خواهیم که ایران یک کشور غربی شود، ما نمی خواهیم که دخالت خارجی وجود داشته باشد، بلکه مردم ایران این امکان را دارند که خودشان تعیین سرنوشت خود را بهدست گیرند. به آزادی و حقوق خود دست یابند و این امکان را داشته باشند که آنچه را که ارائه شده است و ما امروز در اینجا به عنوان طرح ده ماده ای برای یک ایران آزاد و دموکراتیک ارائه می کنیم، را محقق کنند. این ده ماده است که گواه بر حقانیت نبردی است که در ماههای اخیر در ایران انجام شده است و میخواهم به اختصار آنها را بگویم، چرا که اینها مبانی خواستههای امروز ما میباشند، همچنین در چشماندازی که میخواهیم به ایران آینده بدهیم.
سناتور جولیو ترتزی ـ رئیس کمیسیون امور اتحادیه اروپا در سنا و وزیر خارجه پیشین
از سناتور اسکوریا و حاضران تشکر میکنم. من دوست شما، دوست بسیاری از همکاران و شخصیتهای حاضر در اینجا و دوست شورای ملی مقاومت ایران و دوست رئیس جمهور منتخب شورا یعنی خانم مریم رجوی هستم. کسی که با صراحت و وضوح و اشتیاق شایستهیی مبانی حقوق بشر، آزادیهای بنیادین، کرامت زنان و کرامت تمام مردم ایران را به ما یادآور شد و فراخوانی از توصیهها و رهنمودهای کاملا دقیق خطاب به ما اروپاییها و اتحادیه اروپا در تمامیتش داد تا کمک کنیم نیل به آزادی و کرامت انسانی، که شورای ملی مقاومت ایران به رهبری خانم رجوی پیگیر آنها هستند، بهسرعت محقق شود.
این محتوای همان احساس دوستی است که امروز در این سالن مورد تایید و تاکید مجدد قرار می گیرد. همان حس دوستی که خانم مریم رجوی نیز بخوبی آنرا در قبال کشور ما ایتالیا بیان نمودند.
به همین دلیل است که من بهطور ویژه بسیار خوشوقتم که در این کنفرانس شرکت میکنم و مفتخرم که سلام های رئیس مجلس سنای جمهوری ایتالیا، سناتور اینیاتزیو لاروسا را به همه شما شرکت کنندگان رسانده و به شما خوش آمد بگویم.
همانطور که گفتم ما اهدف آزادی و دموکراسی خودمان را با مریم رجوی و با تمام مردم ایران، بهخصوص با اقشار وسیعی از مردم که در کف خیابانها یا در پهنه رسانهها یا طی اقدامات شخصی، که گاها به قیمت جانشان هم تمام میشود، و همانطور که خانم رجوی گفتند قربانیان زیادی هم بهجا گذاشته است، به اشتراک می گذاریم. ما بدون اما و اگر از این پدیده تکاملی که مربوط به بخش بزرگی از جامعه بینالمللی است حمایت می کنیم. از جنبش هایی در ایران و سایر مناطق جهان که حامی حقوقبشر و کرامت انسانی هستند حمایت می کنیم.
طرح ده ماده ای خانم مریم رجوی اخیراً از طرف یک فراخوان بسیار مهم از سوی ۵۶تن از برندگان جایزه نوبل مورد حمایت قرار گرفت. امری که تایید میکند که تا چه اندازه دنیای سیاست و علم و اطلاعات (البته نه همگی بلکه نخبه های آن مانند این ۵۶ برنده جایزه نوبل) در بالاترین سطح، تحولات دردناک و وحشتناک در ایران را که ۴۳سال است تحت یک دیکتاتوری ادامه دارد دنبال میکنند. اما مهم این است که آنها یک ایده بسیار روشن در ذهن خود دارند و آن اینکه امکان برپایی یک حاکمیت قانون، که واقعاً شایسته این لقب باشد، وجود دارد. آن هم در کشوری با این اهمیت برای همگی ما که بهطور عمیق با ایتالیا نیز حس همبستگی دارد.
الیزابتا گاردینی ـ نماینده پارلمان ایتالیا
تشکر میکنم مارکو باید بگویم که خیلی مشکل است که انسان بتواند بعد از دیدن تصاویری که الآن مشاهده کردیم چیزی اضافه کند. چرا؟ قبل از هرچیز بهعنوان یک مادر و بهعنوان یک زن باید بگویم دیدن این تصاویر خیلی مشکل است دیدن این جوانانی که طبق آخرین آمار تا ۶۵۰نفر اعلام شده که کشته شدهاند و احتمالاً این آمار تابهحال بالاتر هم رفته.
بله نمیتوان نادیده گرفت و بی تفاوت ماند. همچنانکه نخست وزیرمان هم خانم جورجیا ملونی تاکید کردهاند نسبت به آنچه در ایران دارد اتفاق میافتد نمیتوانیم ببینیم و بی تفاوت باشیم . ما امروز برای همین اینجا هستیم برای اینکه میخواهیم پارلمانترها و ارگانهای دولتی مان را نسبت به این مسأله حساستر و فعالتر بکنیم. تو سالهایی را به یاد آوردی که با هم در پارلمان اروپا بودیم. و اینکه برای اولین بار با مقامات مقاومت ایران ملاقات داشتیم و شاید بهتر است بگویم که تا آنجا که یادم میآید اولین ملاقات ما با مقامات مقاومت ایران در رم بود که آنرا میتوانیم یک ملاقات رسمی بین دو دولت بنامیم. باید اینرا اضافه کنم مسأله ای که قبل از هرچیز توجه مرا برانگیخت نه تنها چهره و ماهیت مقاومت ایران بلکه چهره رهبر این مقاومت یعنی یک زن بود. زنی به نام مریم.
سالهاست زنان ایران این مقاومت را دارند پیش میبرند بهخصوص این زنان جوان که در این مرحله جرأت میکنند وارد خیابانها و میادین میشوند و همچنین شاهد حضور جوانانی هستیم که تقاضایی جز اینکه میخواهند آزاد باشند ندارند. جان خود را فدای آزادی میکنند برای آزادی نه تنها خودشان بلکه آزادی همگی ما و ما نمیتوانیم در مقابل این تقاضای کمک بی تفاوت بمانیم. باید بگویم که با این حرکاتشان به ما خیلی روحیه و قوت قلب دادند.
فکر کنم که لازم باشد که ما هم توسط نمایندگان پارلمان و سناتورها در پارلمان و سنا برای کمک به مقاومت ایران رابطه تنگاتنگتری با نمایندگان این مقاومت ایران برقرار کنیم به اشکال بسیار مکفی تر و کامل تر. برای کمک بیشتر به مردم. مردمی که هیچگاه خواهان جنگ نیستند و هیچ رژیمی را نمیپسندند و هیچ دیکتاتوری ای را نمیخواهند ما همیشه بهطور معمول ناظر این هستیم که جامعه بینالمللی در رابطه با این خواستههای برحق مردم بسیار کند عمل میکند و من امیدوارم که اینبار بتوانیم کارآمدتر و کیفی تر عمل کنیم و بیشتر در صحنه عمل حضور داشته باشیم.
لوآنا زانلا ـ نایبرئیس کمسیون امور اجتماعی پارلمان ایتالیا
به شما در این روز بسیار مهم سلام میکنم، با دقت به تمامی سخنرانی های قبل از خودم گوش کردم و سخنانی گفته شد که همه مورد تایید من هستند. بیشتر میخواستم به سخنرانی پرزیدنت «ترتزی» اشاره کنم و به سخنان همکارم خانم «گاردینی»، جائیکه بهطور خاص به یک پدیده جدید و تاریخی که همان شهامت بی سابقه زنان و بهطور خاص زنان جوان در کشاندن تمامی مردم ایران به سطح یک انقلاب است. انقلابی که همه ما آرزو میکنیم که به نتایج مشخصی که بیتردید ما آن را همراهی خواهیم کرد، برسد، یعنی تغییر ریشهیی رژیمی که آنها به درستی آن را یک رژیم دیکتاتوری مذهبی تعریف کردند، رژیمی که مدلی از سیاست و دولت را ارائه کرده است که چیزی جز مرگ و خاکسپاری به ارمغان نیآورده است، چیزی که در هیچکجا نباید وجود داشته باشد.
اینجا در قسمت پایانی صحبتهایم باید ببینیم ما چه کار بیشتر میتوانیم انجام بدهیم. زیرا گزارشهایی از کاربرد قدرت زیاد بهصورت آزاردهنده میرسد که باید آن را تجریه و تحلیل کرد. این واقعیت که حضور و معاملات تجاری با نهادهای اقتصادی ایران که توسط غرب که الآن آن (ایران) را به یکی از طرف حسابهای اصلی تجاری اروپا و ایتالیا تبدیل کرده است، باید بررسی شود. باید از طرف دولتهایمان یک اقدام شجاعانه که متأسفانه تا بهحال انجام نشده، صورت بگیرد. اقدامی مادی در رابطه با قیام و سرکوب ماههای اخیر. این اقدام نمیتواند فقط از طرف یک دولت یا یک کشور صورت بگیرد، بلکه باید یک ابتکار سیاسی از جانب اتحادیه اروپا مشابه آنچه در مورد اوکراین دیدیم باشد، باید یک اقدام که بهطورجمعی به آن متعهد و ملزم باشیم و تغییر روش بدهیم، اگر به این شکل انجام نشود، از این وضعیت خارج نمیشویم و نتیجهیی نخواهد داد.
متشکرم
ادامه دارد
مطالب مرتبط