خیزش زندانهای ایران و پیوستن به خیابانهای شورشی ـ ایران بپا میخیزد
گفتگو با مسعود ابویی
پیشرفت مراحل یک قیام بزرگ را میتوان به حرکت در کوهستان و گذر از پیچوخمهای گوناگون تشبیه نمود که در هر خم و گردنهیی، رخدادهای پیشبینی ناشده ظاهر میشوند و در هر چشماندازی باید منتظر تحولی ناشناخته بود.
از آنجا که یک قیام بزرگ، در مبارزهیی همهجانبه با تضاد اصلی جامعه و مردم خود است، بنابراین باید «رخدادههای پیشبینی ناشده» و «تحول ناشناخته» را تاکتیکهای دشمن یا همان تضاد اصلی نامید.
واقعهٔ زبانه کشیدن آتش از زندان اوین در شبانهٔ ۲۳مهر، یکی از تاکتیکهای دشمن اصلی در بستر یک قیام بزرگ است. نفس چنین رخدادی از جانب رژیم و ایادیاش در اوین، گویای ورود قیام سراسری مهر ۱۴۰۱ به یک مرحله تکاملیِ دیگر در رودررویی با تاکتیکهای رژیم برای گریز از شعار ملی و محوریِ «مرگ بر خامنهای» و «مرگ بر دیکتاتور» در کف خیابانهای ایران است.