چرا رژیم نتوانسته مانع استمرار قیام سراسری مردم ایران شود؟ ـ ایران بپا می‌خیزد
گفتگو با عباس مقصودی
شعار «می‌کشم، می‌کشم!» ادامه و پژواک شعاری است که نخستین بار قیام‌کنندگان انقلاب ضدسلطنتی در مزدوران رژیم شاه سر دادند. در سالهای اخیر نیز این شعار در ۶ و ۷مرداد ۱۳۸۸ در اشرف و در واکنش به‌یورش وحشیانه و کشتار جنایتکارانهٔ زنان و مردان مجاهد توسط آدمکشان عراقی قاسم سلیمانی پلید از حلقوم مجاهدین اشرفی برآمد و سپس در هجومهای بعدی به‌اشرف و لیبرتی، بارها تکرار شد؛ این فریاد خونین اکنون از زاهدان تا تهران و از کردستان تا خوزستان و خراسان و سراسر ایران بال گشوده است.
سایر ویژگی‌های قیام نیز، از این شعار و مفهوم آن، مایه می‌گیرد، از جمله سازمان‌یافتگی قیام و جنگاوری مصممانهٔ قیام‌آفرینان. نخست باید عمیقاً نوع رابطهٔ مردم ایران با اشغالگران حاکم، به‌عنوان بدترین دشمن ایران و ایرانی را دریافت تا بعد به‌این نتیجه رسید که برای مقابله با این دشمن و برکندن ریشهٔ آن بایستی به‌یک مقاومت سازمان‌یافته و به‌اراده‌یی بی‌شکاف و رزمنده متکی بود. و باید عمیقاً باور کرد که «مهسا» و همهٔ مهساهای ایران، هیچ سرنوشت و آینده‌یی ندارند جز آن‌که سر مار ارتجاع و زن‌ستیزی خمینی، با انقلاب دمکراتیک مردم ایران، به‌سنگ کوبیده شود.