در قیام سراسری مردم ایران چه کسی حرف آخر را می‌زند؟ ـ ایران بپا می‌خیزد
گفتگو با زینت میرهاشمی سردبیر نشریه نبرد خلق و عضو شورای ملی مقاومت ایران
در هر جنگ و نبردی یک تعادل ترس و روحیه بین طرفین جنگ برقرار است. در جنگی که اکنون بین مردم ایران و رژیم پوسیدهٔ آخوندی جریان دارد، اگر «مردم ایران دیگر ترسی ندارند»، پس این رژیم است که می‌ترسد و این ترس را همگان در فرار گله‌وار نیروهای سرکوبگر رژیم، از مقابل جوانان شورشی به‌چشم می‌بینند. این وحشت را در پس همهٔ ظاهرسازیها و پروپاگاندا و ضدتظاهرات‌های فرمایشی رنگ‌باخته، در اظهارات سردمداران رژیم می‌توان مشاهده کرد.
رئیسی جلاد برای سرپوش گذاشتن بر این وحشت در گفتگوی تلویزیونی (۶مهر) خود، ابلهانه ژست گرفت که توانسته است، در نیویورک به‌رغم «فراخوان»های هواداران مجاهدین، فاصلهٔ ساختمان سازمان ملل تا هتل محل اقامتش را پیاده طی کرده و هیچ اتفاقی هم نیفتاده است!
این ترس را سرکردهٔ سپاه تهران بزرگ، پاسداری به‌نام حسن‌زاده، واضح‌تر به‌نمایش گذاشته است. نامبرده که به‌منظور دلگرمی دادن به‌تعدادی از ایادی وحشت‌زدهٔ رژیم برای آنها سخنرانی می‌کرد، گفت: «تمام هم و غم دشمن این است که جوانهای ما را به‌یک ادراکی برساند که اوضاع خیلی خراب است... شما به‌او چه می‌گویید؟ می‌گویید جوان نترس! یک زمانی در کل کشور ما موشک می‌زدند از دو تا سطل زباله نترس! این نظام مستقر است!»