خاموشی دلکش هنرمند روحبخش ایرانیان ـ در گذر زمان

نگاهی به تاریخ، هنر و علوم گذشته و نیز فرهنگ پشت سر بشریت امروز

دلکش با نام اصلی «عصمت باقرپور پنبه‌فروش» در ۷ اسفند ۱۳۰۳ در بابل محله چاله زمین زاده شد.

او از همان دوران کودکی استعداد خود را در خوانندگی نشان داد و هر جا که بچه‌های محل (آقا فرهادی از دوستان صمیمی وی بود) گرد هم می‌آمدند، آغاز به خواندن می‌کرد و بچه‌ها هم دست می‌زدند.

عصمت دوران کودکی را بدون آن که به مدرسه برود و سواد بیاموزد، در بابل ماند. هنگامی که دوازده ساله شد، پدرش درگذشت. مادرش که در کنار عصمت دارای شش دختر و سه پسر دیگر بود، تصمیم گرفت تا او را به نزد یکی از دخترانش که در تهران ازدواج کرده بود و آنجا زندگی می‌کرد بفرستد تا هم خرجی از روی دوشش برداشته شود، و هم عصمت بتواند در تهران سواد بیاموزد.

پس بقچه‌ای شامل کمی خوراک آماده کرد و عصمت را به دست یکی از دوستان شوهرش، که رانندهٔ کامیون بود و از مازندران به تهران برنج می‌برد، سپرد. او کنار دست راننده نشست و به تهران رسید. رانندهٔ کامیون او را در محلهٔ سرچشمه پیاده کرد و به خواهرش سپرد.

مطالب مرتبط

ترانه‌های منتخب ـ مرگ بر تو، تفنگ، دایه دایه وقت جنگه، ای آزادی، هوای انقلاب و مرجنگه ـ پیشاهنگ

احمد شاملو؛ همه‌ عمر دغدغه انسان، «زبان» و آزادی