کارزار جهانی علیه سفر آخوند رئیسی به نیویورک ـ روی خط ایران
گفتگو با بهرنگ سرخوش
نخستین ویژگی اجلاس امسال سازمان ملل از منظر جنبش دادخواهی مردم ایران، این است که رژیم ملایان قصد دارد با شرکت دادن رئیسی در این اجلاس، از یک‌طرف برای یک جلاد، وجهه سیاسی و بین‌المللی بخرد و از طرف دیگر، جنبش دادخواهی را مخدوش جلوه دهد. از این رو، آزمایشی برای سازمان مل نیز هست.
در وجه نخست، اتاق فکر نظام در بانک مماشات جهانی با رژیم، سرمایه‌گذاری کرده است. این در حالی است که هم آمریکا و هم اروپا به نقش جلادی رئیسی در یک کشتار جمعی و نسل‌کشی در تابستان ۶۷ و نیز در کشتار آبان ۹۸ اشراف دارند. اتاق فکر نظام هم با اشراف به همین مختصات رئیسی نزد آمریکا و اروپا، قصد آزمایش میزان پایداریِ آمریکا و اروپا بر مواضع‌شان نسبت به رئیسی را دارد. این از وجه نخست که رژیم ملایان روی آن سرمایه‌گذاری کلان کرده است.
در وجه دوم که به جنبش دادخواهی در داخل و خارج ایران برمی‌گردد، همه‌چیز در داخل و خارج دست خودمان است؛ آن‌قدر که اگر با هوشیاری و همت ملی، ثبت شکایات را ــ با توجه به وسعت جنایات رئیسی در بین همهٔ اقشار مردم ایران ــ گسترش دهیم و بیافزاییم، برگی تعیین‌کننده را از نظر حقوقی و قانونی به سازمان ملل می‌بریم تا رهبران دنیا، خانهٔ امید ملل جهان را به تعفن و ننگ جنایت‌کاران آلوده نکنند. پس گسترش ثبت جنایات رئیسی، یک وظیفهٔ ملی و میهنی و انسانی است.