مناطق آزاد یا امکانی برای چپاول ـ روی خط ایران
در دهه‌ی ۷۰ موضوع خصوصی‌سازی و مناطق آزاد تجاری با جنجال بسیار زیاد در دستور کار حکومت آخوندی قرار گرفت، نقشه مسیر تبلیغ‌شده این‌گونه بود.
احداث مناطق آزاد منجر به افزایش صادرات و جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی برای تولیدشده و آثار عقب‌ماندگی اقتصاد داخلی را از بین خواهد برد!!
اما در عالم واقع فرار سرمایه‌های خارجی پیشکش، سرمایه‌های داخلی هم در حال فرار است.
سعید لیلاز از تحلیلگران اقتصادی حکومتی دراین‌باره گفته است: «ین سال‌های ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۸ بین ۸۰ تا ۱۰۰ میلیارد دلار ارز از ایران فرار کرده و رفته است. شوخی است ازنظر من در کشوری با این آمار فرار سرمایه حرف از درآمد نفتی زدن»
شقاقی شهری یک تحلیل‌گر حکومتی دیگر هم در رابطه با خروج سرمایه از ایران گفته است: «اعداد خروج سرمایه از کشور تقریبی و برآوردی هستند و معمولاً بین ۵ تا ۱۰میلیارد دلار میزان خروج سرمایه سالانه از کشور است»
تنها نتیجه‌ی نمایش خصوصی‌سازی و راه‌اندازی مناطق آزاد چپاول بی‌سابقه حتی در حکومت آخوندی بوده است. آخرین نمونه درزمینه‌ی خصوصی‌سازی فساد ۹۲هزار میلیارد تومانی در فولاد مبارکه است. اما منطقه‌ی آزاد کیش که مهم‌ترین منطقه‌ی آزاد ایران است، چه دستاورد اقتصادی داشته است؟
روزنامه حکومتی فرهیختگان دراین‌باره نوشت: «۸۵درصد از درآمد عملیاتی سازمان مرکزی این منطقه از فروش مستحدثات و زمین و اجاره زمین و ارائه خدماتی همچون صدور مجوزهاست. سهم ناچیز در جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی، تأسیس تعداد زیادی شرکت‌های صوری و ۴برابر شدن واردات نسبت به صادرات نیز از دیگر موارد قابل‌تأمل در عملکرد این منطقه است. به عبارتی، سازمان اداره‌کننده مناطق آزاد در ایران مانند شرکت‌های عمران منطقه‌ای و شهرداری‌ها عمل می‌کنند»
طرح‌های عمرانی و اقتصادی در ایران تحت حاکمیت آخوندها چیزی جز ایجاد زمینه‌ای برای اختلاس، رانت، دزدی و دیگر مفاسد اقتصادی نیست.