توافقی که برای مردم ضرر است ـ روی خط ایران
این روزها بازار توافق یا عدم توافق داغ است، دستگاه دیپلماسی رژیم مستمر وعده میدهد که دنبال توافقی است که حق مردم در آن ضایع نشود و قدمی از حق مردم کوتاه نخواهند آمد. اما یک سؤال بیپاسخ است. اگر توافق انجام شود؛ چه مشکلی از مردم ایران حل خواهد شد؟ برای بررسی این سؤال ۲راه وجود دارد، تکیهبر تجارب گذشته یا اعتماد به وعدههای حکومت آخوندی؟
وعدههای آخوند رئیسی و دولتش در این یک سال عیان شد که چقدر غیر قابل تکیه است. از ساخت یکمیلیون مسکن تا حل مسئلهی رتبهبندی معلمان و معیشت مردم، نتیجهی این وعدههای پوشالی وخامت بیسابقهی معیشت و سربهفلک کشیدن قیمت مسکن و حاشیهنشینیهای گستردهی مردم ایران بود.
اما تکیهبر تجارب گذشته چطور. سال ۱۳۹۴ توافق برجام نهایی و امضا شد. ۱۵۰میلیارد دلار پول را دولت اوباما به تهران فرستاد که بیش از یک میلیارد دلار آن را با هواپیمای ترابری ارتش به دست آخوندها رساند. با این پول میشد ۳میلیون تن طلای ناب خرید. با نصف این پول میشد فقر و مسکنت را برای دههها از ایران ریشهکن کرد. میشد اقتصاد و تولید در ایران را به یک قطب جهانی تبدیل کرد؛
اما چه شد که سال ۹۶ قیام سراسری مردم ایران علیه گرانی شکل گرفت؟
قیمت دلار در این ۲ سال یکسوم افزایش یافت!! دستاوردهای ۱۵۰میلیارد دلار پول برای رژیم گسترش پروژهی پنهان اتمی و موشکی، پیشرفته کردن صنعت پهپادسازی، تأمین مالی گستردهی نیروهای تروریستی و نیابتی رژیم در منطقه و گسترش نیروهای سرکوبگر در داخل ایران و پروار کردن آخوندها و پاسداران و کارهایی ازایندست بود.
اکنون در ورای تمامی مشکلات و سیاهبازیهایی که در مسیر توافق قرار دارد، در بهترین صورت وقتی توافق انجام شود. آنچه رژیم آخوندی در اندیشه دارد چیست؟ خرید دستگاههای فیلترینگ پیشرفته از شرکتهای غربی برای سانسور اینترنت، بهروزرسانی تجهیزات نیروهای سرکوبگر حکومتی، تأمین مالی تروریسم در منطقه، ریختن میلیاردها دلار پول بهپای سپاه و ارگانهای وابسته به بیت خامنهای، سهم مردم همان است که از توافق برجام ۱۳۹۴ به آنها رسید. فقر و سرکوب بیشتر. فقر در ایران یک پدیدهی طراحی و برنامهریزیشده توسط حکومت است. به همین دلیل رسانههای باند خامنهای از حالا شروع به بستر سازی برای این کرده اند که اگر برجام هم اتفاق بیفتد تغییر در وضعیت مردم ایرجاد نخواهد شد از جمله روزنامه حکومتی آرمان امروز روز سوم شهریور به نقل از غرضی وزیر نفت سابق همین رژیم نوشت:
« با فرض این که ۲۵۰میلیارد دلار پول وارد کشور شود، این رقم نسبت به مشکلات عدیده کشور بسیار ناچیز است». بله این حکومت حتی با این حجم نجومی از پول هم نمیخواهد مردم از چنگال فقر رها شوند. زیرا خواستههای بعدی مردم عبارت است از آزادی، دمکراسی و نابودی دیکتاتوری. پس برای رهایی از چنگال فقر ابتدا باید خواستهی بنیادی آزادی و دمکراسی را محقق کرد.
مطالب مرتبط
تلاش خامنهای برای گماشتن آخوندها در ارگانها و ادارات و مدارس ـ روی خط ایران
امانوئل ماکرون: توپ در زمین تهران است و سرنوشت مذاکرات به اراده ایران بستگی دارد