قسمتی از سخنرانی خانم مریم رجوی در سالگرد گردهمایی مقاومت در ۹تیر۱۳۹۷
قسمتی از سخنرانی خانم مریم رجوی در سالگرد گردهمایی مقاومت در ۹تیر۱۳۹۷ ـ ۹ تیر۱۴۰۱
در سالگرد گردهمایی بزرگ مقاومت در ۹تیر ۱۳۹۷ در ویلپنت پاریس، به قسمتی از سخنرانی خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در این گردهمایی توجه فرمایید
صنعت آلترناتیوسازی مجازی و مونتاژ در بازار سیاست، این روزها رونق پیدا کرده، البته با کپی‌چسبان که اینهم از علائم دوران پایانی این رژیم است. اما مسأله این است که چگونه می‌خواهند این رژیم را زمین بزنند؟ به‌خصوص که رود سرخ خون شهیدان به‌طور تاریخی نه جایی برای سبز شدن ارتجاع آخوندی باقی گذاشته و نه جایی برای ارتجاع سلطنتی.
حال اگر: بدون تشکیلات و سازمان رهبری‌کننده، بدون عبور از کوره‌های گدازان سنجش و آزمایش، و بدون پرداخت قیمت و فدا و مجاهدت، می‌توان به‌کار این رژیم پایان داد، ما می‌گوییم بفرمایید. درنگ نکنید.
اگر بدون سابقه و پشتوانه‌ٔ جنگیدن با دو رژیم، بدون مرزبندی با دیکتاتوری و وابستگی، بدون مقاومت سراسری و کهکشان شهیدانش
و بدون در افتادن با اصل ولایت فقیه و اصلاح‌طلبان قلابی، می‌توان حاکمیت مردم را جایگزین کرد، ما می‌گوییم بفرمایید، درنگ نکنید.
اگر بدون مقابله با خمینی بر سر جنگ ضدمیهنی و گِل گرفتن تنور جنگ و شعار «فتح قدس از طریق کربلا»، بدون تحمیل آتش‌بس با یکصد رشته عملیات ارتش آزادیبخش ملی و فتح مهران و پیشروی تا تهران؛ و پیشروی تا دروازه کرمانشاه، و بدون افشای جهانی برنامه‌ها و تأسیسات اتمی، موشکی، شیمیایی و میکروبی رژیم آخوندی، می‌توان آخوندها را به‌زیر کشید، ما می‌گوییم بله بفرمایید و درنگ نکنید.
اگر بدون افشای جهانی نقض حقوق‌بشر و جنایتهای رژیم در ۶۴ قطعنامه ملل متحد، اگر بدون جنبش دادخواهی زندانیان سیاسی قتل‌عام شده در سال۶۷، اگر بدون کارزار اشرف‌نشانها در چهارگوشه جهان و پای فشردن بر حقوق ملت ایران به مدت ۴دهه، و اگر بدون برنامه و طرح‌های مشخص شورای ملی مقاومت و دولت موقت برای دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران و سرانجام، اگر بدون رهبری آزموده و مشخص که پنج دهه این مبارزه سهمگین را پیش برده،
بله، اگر بدون این‌ها می‌توان این راه ۵۰ساله را یک‌شبه طی کرد و صرفاً با رویای حمایت خارجی یک تغییر واقعی در ایران ایجاد کرد، بفرمایید این گوی و این میدان درنگ نکنید.
اما بگذارید بگویم؛ اما اجازه بدید بگم که این خواب و خیال فقط با الگوی اشغال کشور عراق، یعنی با لشکرکشی خارجی متصور است که البته نتیجه آن هم از قبل معلوم است.
در این ۴۰سال، مدعیانی که اهل قیمت دادن نبودند، همه، شانس خود را آزمودند، ولی واقعیتها و تجربه‌ها، نشان داده که این رژیم تاریک و سیاه، نه استحاله و اصلاح می‌شود. نه «سبز» و «مخملی».
سرنگونی این رژیم، لاجرم قیمت می‌خواهد. فدا و صداقت می‌خواهد. سازمان و تشکیلات می‌خواهد جایگزین مستحکم سیاسی می‌خواهد. کانون شورشی می‌خواهد و ارتش آزادی.
درعین‌حال، چنان‌که مسعود در جمعبندی قیام دیماه گفته است: «ما رقیب کسی برای رسیدن به قدرت نیستیم. و قطعاً کسی هم رقیب مجاهدین در مسیر صدق و فدا و پرداخت کردن نیست».
مطالب مرتبط
سراب سلطنت مدفون در خدمت بقای شیخ ملعون ـ گزیده‌ای از مقاله دکتر بهروز پویان