ارابه مرگ ـ روی خط ایران
روی خط ایران ـ ارابه مرگ ـ ۳۰خرداد۱۴۰۱
چند سال پیش کارگزاران حکومتی برای تبلیغ خودروهای ساخت داخل از این عبارت استفاده می‌کردند «خودروی ملی، افتخار ملی» اما کیفیت این تولیدات، اون‌قدر افتضاح شد که با این عناوین معرفی می‌شه: «ارابه‌ی مرگ» «تابوت مرگ» «تابوت متحرک» و غیره که بی‌کیفیت‌ترین نمونه‌ی اون‌ها پرایده. اما چرا پراید به چنین روزی رسید؟ آیا از اول همین‌طور بود؟
نگاهی داشته باشیم به تاریخچه‌ی این خودرو
سال ۱۹۸۵ میلادی برابر با ۱۳۶۳ خورشیدی اولین پراید تولید شد. شرکت مزدای ژاپن به درخواست فورد آمریکا یک خودرو مقرون‌به‌صرفه و باکیفیت متوسط تولید کرد. نام این خودرو در ژاپن بانام مزدا ۱۲۱ و در آمریکا فورد فستیوا معرفی شد؛ سال ۱۳۷۰ تولید این خودرو به خاطر کیفیت پایین متوقف شد. اما تولید این خودرو در کیا موتور کره‌ی جنوبی با تغییراتی در ظاهر ادامه پیدا کرد.
سال ۱۳۷۲ سایپا امتیاز مونتاژ این خودرو رو تا سال ۱۳۸۰ از کیاموتور خریداری کرد.
خودروی مقرون‌به‌صرفه‌ای بود که بعد از توقف خط تولید پیکان ، با تفاوت‌های قابل‌توجهی، بازار ایران رو به‌دست آورد. شیشه‌های برق، صندلی‌های راحت، کولر، سهولت در رانندگی، مصرف پایین بنزین و ویژگی‌های دیگه بازار خوبی برای پراید ایجاد کرد.
سال ۱۳۸۰ سایپا امتیاز تولید پراید رو از کیاموتور خرید. سایپا با شرکت‌های قطعه‌ساز داخلی با تبلیغات گسترده تولید پراید را شروع کردند؛ اما پراید به شیر بی‌یال و دم و اشکم تبدیل شد؛ یعنی هر شرکت قطعه‌سازی بخشی از کیفیت را فدای منافع کرد و شرکت مادر یعنی سایپا هم که بدتر از قطعه‌سازها است و پراید رو نابود کردند.
مطالب مرتبط
فرازهای گزارش دبیرکل سازمان ملل در مورد نقض حقوق‌بشر توسط رژیم آخوندی ـ روی خط ایران