دکتر هزارخانی بامداد امروز جمعه ۲۷اسفند پس از بیماری طولانی در اثر عارضه ریوی در بیمارستان در حومهٔ پاریس درگذشت. او متولد ۱۳۱۳ در تهران بود.
دکتر هزارخانی از دوران دانشآموزی هوادار نهضت ملی کردن نفت به رهبری دکتر محمد مصدق بود.
او برای تحصیلات عالی به فرانسه رفت و از دانشگاه مونپلیه دکترای پزشکی گرفت و سپس تخصص آسیبشناسی را در دانشکده پزشکی پاریس گذراند.
در دوران دانشجویی در فرانسه در اتحادیه دانشجویان ایرانی در فرانسه فعالیت میکرد و چند بار به عضویت هیأت اجرایی اتحادیه درآمد. او همچنین عضو جامعه سوسیالیستهای ایرانی در اروپا و نیز از بنیانگذاران کنفدراسیون محصلین و دانشجویان ایرانی در اروپا بود که بعدها به کنفدراسیون جهانی دانشجویان ایرانی تبدیل شد.
دکتر هزارخانی پس از بازگشت به ایران، به عضویت کانون نویسندگان درآمد و قبل و بعد از انقلاب چند بار به عضویت هیأت دبیران کانون انتخاب شد. او در جریان انقلاب ضدسلطنتی نماینده کانون نویسندگان در شورایی بود که برای هماهنگی مؤسسات دولتی و ملی تشکیل شده بود.
هزارخانی در مهر ۱۳۶۰ پس از آغاز مبارزه مسلحانه انقلابی علیه رژیم خمینی از نخستین مبارزان برجستهٔ سیاسی بود که به شورای ملی مقاومت ایران پیوست و بیش از ۴۰سال در این شورا با فاشیسم دینی مبارزه کرد
دکتر هزارخانی نویسنده و مترجم انبوهی کتابها و مقالات در زمینههای سیاسی و اجتماعی در ۶۰سال گذشته است از جمله آثار گرامشی، امه سزر، ماکسیم رودنسون، فرانتس فانون، روی مدودف و بسیاری دیگر
دکتر هزارخانی از آغاز سال۱۳۶۴ مسئول نشریه شورا، ماهنامه شورای ملی مقاومت و رئیس هیأت تحریریه این نشریه بود و مقالات و سرمقالههای زیادی را در این نشریه به رشته تحریر درآورده است که در آنها ایجاز کلام و شیوایی قلم را به قاطعترین و برندهترین وجه، در حمایت از مبارزه مسلحانه انقلابی، آلترناتیو دمکراتیک شورا و افشای رژیم و همپیمانان داخلی و بینالمللیاش بهکار گرفته است و تحسین هر خوانندهیی را برمیانگیزد
دکتر هزارخانی از سال۶۱ تا ۶۳ نمایندگی شورای ملی مقاومت را در ایتالیا عهدهدار بود. وی در سال۱۳۶۵ به بازدید از پایگاههای مقاومت در مناطق مرزی شتافت و سپس کتابی ارزنده تحت عنوان «پشت جبهه مبارزه مسلحانه» به رشته تحریر درآورد. او بعداً در سالهای ۷۳ تا ۷۵ سردبیری نشریهٔ ایرانزمین را به عهده داشت.
کتاب «قدرت بنیانگذار، تحقیق درباره آلترناتیوهای مدرنیته» اثر فیلسوف ایتالیایی آنتونیو نگری آخرین ترجمه ارزندهٴ دکتر منوچهر هزارخانی در ۵۴۰ صفحه بود که با سختکوشی آن را در عین بیماری به اتمام رساند و انتشار کتاب چند روز قبل از درگذشت او اعلام شده بود.
مسعود رجوی مسئول شورای ملی مقاومت ۳۲سال پیش منوچهر هزارخانی را «وجدان تابناک فرهنگ و ادب ایران و استاد نویسندگان در تاریکترین و دردناکترین ایام تاریخ ایران» توصیف کرد که «رسالت قلم و مسئولیت روشنفکر بهمعنی واقعی کلمه را در بحبوحهٔ سختی و فشار بارز میکند».
دکتر هزارخانی پس از جنگ اشغال عراق و گرد آمدن مجاهدین در اشرف نخستین در بحبوحه دوران پایداری پرشکوه برای پیروزی در سال۱۳۸۷ به اشرف شتافت و حاصل سفر و بازدیدهایش از اشرف و دیدارش از یکانها و فرماندهان و رزمندگان ارتش آزادی و دیدارهایش با نیروها و عشایر عراقی متحد مجاهدین را در «گزارشی از شهر اشرف» منتشر کرد.
مطالب مرتبط
اجلاس شورای ملی مقاومت ـ دکتر منوچهر هزارخانی مسئول کمیسیون فرهنگ و هنر