میلاد پنجمین پیشوای تشیع انقلابی شکافنده علوم زمان، خصم مرتجعان و جباران امام محمد باقر (ع)
پیام‌رسان توحید و انقلاب در روزگار تاریکی و ظلمت
پیشوای ایستادگی و مجاهدت در برابر خلیفه ارتجاع و جباریت
مسعود رجوی ـ ۴خرداد ۱۳۹۱
سلام و تبریک میلاد امام محمد باقر پنجمین پیشوای آرمانی مجاهدین، خصم مرتجعان، نور دانش و آگاهی دوران، شمع روشنگر در عصر جاهلیت و بردگی، محمد بن علی پنجمین پیشوای آرمانی ما که مجاهدین از حنیف تا آخرین مجاهد صدیق و شهید در شکنجه‌گاههای رژیم آخوندی سر بر آستان او سائیدند، در عاشورا سه چهارساله بود. بعداً در دوران امامت و پیشوایی می‌باید که از نو آغاز می‌کرد، حافظ قرآن و عترت محمدی برای رساندن پیام توحید و انقلاب در روزگار تاریکی و ظلمت، و سلام بر او و شجره عقیدتیش و راهش و ادامه دهندگان راه توحید و انقلاب.
امام باقر، محمدبن علی، فرزند امام سجاد، در سال۵۷ هجری قمری تولد یافت. مادرش از دختران امام حسن مجتبی به‌نام فاطمه بود. محمدبن علی سه ساله بود که در میان خاندان حسینی لحظه لحظهٔ رنجهای اسارت و زندان و پایداری کاروان حسینی در برابر ستم و جباریت یزیدی را که با پرچمداری زینب کبری رقم خورد تجربه کرد.
در سال۹۵ هجری قمری امام سجاد (ع) به شهادت رسید و امام باقر که ۳۷ساله بود رهبری جنبش را در یکی از پیچیده‌ترین و پرفتنه‌ترین دورانها عهده‌دار شد.
برای عبور دادن جنبش از این سرفصل خطیر، امام باقر دو کار سترگ را به موازات هم پیش برد:
اول- مبارزه نظری علیه مدعیان ریایی دین و فقاهت و ترسیم مرزهای اسلام انقلابی با انواع گرایشهای انحرافی که حکومت اموی به آنها دامن می‌زد،
دوم- تداوم راهی که با شکل دادن یک جنبش مخفی نیرومند و گسترده از شیعیان رزمنده و پاکباز و آگاه آغاز کرده بود. جنبشی که از شرق خراسان تا ماورای خَزَر و از ری تا آذربایجان و از فارس تا کوفه و بصره و اهواز گسترده بود.
خلیفه اموی هشام‌بن عبدالملک که خود را از جانب جنبشی که تحت هدایت امام باقر پیوسته گسترش می‌یافت، در خطر می‌دید، سرانجام طی توطئه‌یی جنایتکارانه توسط والی خود در مدینه، آن حضرت را مسموم کرد و به‌شهادت رساند.
فروغ حیات امام محمد باقر علیه‌السلام، روز هفتم ذیحجة سال۱۱۴ هجری در ۵۷ سالگی خاموش شد، اما درخشش ارزشهایی که خلق کرد و نوری که بر مسیر جنبش انقلابی تشیع تاباند، الهام‌بخش همه نسلهایی گردید که در مسیر رهایی و یگانگی و برای مجاهدت علیه سرکوب و ستم و ارتجاع و استثمار به‌پا می‌خیزند
از کلام آن حضرت است که لافضیلهَ کالجهاد و لاجهاد کالمجاهدهِ الهوی، هیچ فضیلتی برابر با فضیلت جهاد نیست و هیچ جهادی اهمیت مبارزه با هوای نفس را ندارد.