برجام و پارادوکس خامنهای
پارادوکس خامنهای و برجام ـ ۶آذر۱۴۰۰
خامنهای در وضعیت متناقضی قرارگرفته است، خامنهای از برجام بیزار است؛ اما شدیداً به آن محتاج است. بیزار است؛ چون چند صد میلیارد دلار پول مردم ایران را برای ساخت بمب اتمی هزینه کرده؛ اما با افشاگریهای مقاومت ایران در تلهی آن گرفتارشده و اکنون برجام دستوپایش را بست؛ اما به آن نیاز دارد چون پایبند بودن به برجام تنها راهی است که ممکن است راهنفس اقتصادی رژیمش را باز کند. تمام کشمکشهای باندهای درونی رژیم هم از این تناقض ناشی میشود. اصلاحطلبها میگویند برای زنده ماندن نظام باید پای توافق رفت و باند خامنهای میگویند: پای توافق رفتن یعنی عقبنشینیهایی که تا آخر بخوانید سرنگونی ادامه دارد.
این پارادوکس خامنهای و نظامش است؛ الآن که تمام مهرههای حکومت، دستچین شدهی خودش هستند، بازهم در این وضعیت گرفتار است، ازاینرو هر تلاشی برای حل مشکلات، تنها مشکلاتش را بیشتر و پیچیدهتر میکند.
پیش از شروع مذاکرات رافائل گروسی به تهران رفت، اما نتیجهی این سفر چه شد؟
سایت حکومتی دیدهبان به نقل از بلومبرگ نوشت: «مذاکرات ایران و دبیر کل آژانس بینالمللی انرژی اتمی شکستخورده است» «بازرسان هستهای سازمان ملل روز سهشنبه به مذاکرات با دیپلمات ارشد ایران پایان دادند؛ این مذاکرات نتوانست نگرانیها در مورد دسترسی به سایتهای حساس هستهای را حل کند و میتواند بر مذاکرات ایران با قدرتهای جهانی(۱+۵) که هفته آینده از سر گرفته میشود، تأثیر بگذارد»
پیشازاین وزیر خارجهی فرانسه نیز اعلام کرده بود که این آخرین شانس برای رژیم ایران است و دیگر نمیتواند زمان بخرد!!
به این وضعیت میگویند: نظام غرق در بحران