به‌ مناسبت سالروز تصویب طرح شورای ملی مقاومت برای خود مختاری کردستان ایران

 سالروز تصویب طرح شورای ملی مقاومت برای خود مختاری کردستان ایران در ۱۷آبان۱۳۶۲

آزادی و استقلال برقراری نظام سیاسی  مبتنی بر حاکمیت و رأی آزاد، مساوی، مستقیم و مخفی مردم ایران

تمامیت ارضی یکپارچگی و وحدت ملی کشور

رفع ستم مضاعف از ملیت ستمزده کرد

دموکراسی در ایران، خودمختاری در کردستان

درباره طرح شورای ملی مقاومت  برای خودمختاری کردستان ایران

قسمت اول ـ پیشینه ها

سرزمینی به نام ایران! سرزمین اقوام مختلف. فارس و کرد و ترک و بلوچ و عرب و ترکمن با زبان و آداب و رسوم خاص خودشون.  زیبایی ایران به همینه که علاوه بر جغرافیای چهار فصلش، اقوام مختلفی رو هم در خودش جا داده.

اما چون ستم مضاعف هم در کار است. ستم مضاعف یعنی ستم دوچندان و دو برابر

منظور این است که در حاکمیت شاه و شیخ، یکبار همة مردم ایران از هر قوم و نژاد و با هر دین و مذهب، اعم از زن و مرد تحت سرکوب و ستم هستند. یکبار هم مثلاً بخاطر جنسیت یعنی زن بودن که تقریباً نصف مردها و درواقع انسان ناقص محسوب میشوند. یکبار هم بخاطر ملیت و قومیت دست دوم محسوب میشوند و تحت ستم مضاعف قرار میگیرند. مثلاً از حق آموزش و تحصیل به زبان مادریشان محروم هستند.

از اینکه آزادانه طبق آداب و فرهنگ و سنتهای خودشان زندگی کنند،  محروم هستند. بطور سیستماتیک از اداره امور داخلی خودشان هم محروم نگه داشته شده اند.

ارگان قانونگذاری برای اداره امور داخلی خودشان ندارند. از اینکه انتظامات و امور انتظامی منطقه خودشان را بعهده داشته باشند محروم هستند.

بطور سیستماتیک، در منطقه آنها، مثلاً بلوچستان یا کردستان، سرمایه گذاری کمتری صورت گرفته و توسعة اقتصادی و اجتماعی آنها یک مدار عقب تر است .  در واقع بهتر است بگوییم عقب تر نگه داشته شده اند چون دست دوم محسوب شده اند. 

پس صورت مسأله این است که در عین حفظ تمامیت ایران، در عین حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی و وحدت ملی، برای رفع ستم مضاعف و برای اینکه هیچ ایرانی دست دومی وجود نداشته باشد، چه باید کرد؟ 

جوابهای شاه و شیخ به این سؤال روشن است و در عمل آزموده شده و با یک نگاه به تاریخ صد ساله معاصر ایران میتوان آنرا دریافت که جز سرکوب و ستم مضاعف چیزی نبوده .

شاه و شیخ نه فقط کمترین حقی برای اقوام مختلف ایران قائل نبودند و نیستند، نه فقط رفع ستم مضاعف را لازم و ملزوم و لازمة وحدت ملی و تمامیت ارضی و یکپارچگی نمیدانستند، بلکه هرگونه حق طلبی را هم با برچسب تجزیه طلبی سرکوب کرده‌اند.

تصاویر اعدام جنایتکارانة جوانان کرد در همان سال اول پیروزی انقلاب ضد سلطنتی، از اذهان پاک نشده، محرومیت مضاعف مردم کرد هنوز هم بیداد میکنه و هر روز خبر کشته شدن کولبران محروم منتشر میشه. درد و رنجی بی پایان که دل هر ایرانی آزاده ای رو به درد میاره. 

اما در ایران آینده چی؟ منظورم در ایران بعد از سرنگونی آخوندهاست؛ اجازه بدین پاسخ رو از زبان خانم مریم رجوی بشنویم:‌

سخنرانی خانم مریم رجوی در گردهمایی بزرگ مقاومت ـ ویلپنت پاریس ـ ۹ تیر ۱۳۹۷

ما به پی‌ریزی جامعةی فرا می‌خوانیم که تار و پودش آزادی،‌ دموکراسی و برابری است و هم‌چنین مرزبندی با استبداد و وابستگی و تبعیض جنسی و قومی و طبقاتی است. ما از برابری زن و مرد، از حق انتخاب آزادانه پوشش، از جدایی دین و دولت، از خودمختاری ملیت‌ها، از تساوی حقوق سیاسی و اجتماعی کلیه افراد ملت ایران، از لغو اعدام، از آزادی بیان، احزاب، مطبوعات و اجتماعات، از آزادی اتحادیه‌ها، انجمن‌ها، شوراها و سندیکاها دفاع کرده‌ و دفاع می‌کنیم.

طرح ۱۲ماده‌یی شورای ملی مقاومت ایران  برای خودمختاری کردستان ایران که ۳۵سال پیش تصویب و اعلام شده، هنوز هم یکی از جامع‌ترین الگوهای جهانی است. و سرانجام؛ و سرانجام این که ایران آزاد، یک ایران غیراتمی، در همزیستی مسالمت‌آمیز، با همکاریهای‌ منطقه‌‌یی و بین‌المللی است.

آری ، آری این است سیمای یک جایگزین دموکراتیک در برابر حاکمیت آخوندی و هر گونه دیکتاتوری.

بله! این تصویر ایران فردای ما با مریم رجوی و شورای ملی مقاومت ایران است.

راستی طرح شورای ملی مقاومت برای خودمختاری کردستان ایران که خانم رجوی آنرا  یکی از جامع ترین الگو های جهانی معرفی کرد؛ این طرح چیه؟

 چه موادی داره؟

پیشینة اون چیه و در چه شرایطی به تصویب رسیده؟

آیا این یک طرح  خلق الساعه است یا در رنج ها و مبارزات و رزم و خون فرزندان ایران زمین ریشه دارد؟

آیا این طرح مشتی الفاظ یا ردیف کردن کلمات خوب در کنار هم است یا  محصول یک پروسه مبارزاتی مشخص است؟

این برنامه تلاشی برای پاسخ به همین سوالات است .

در مورد پیشینه طرح خودمختاری باید به ابتدای حاکمیت خمینی در سال ۱۳۵۷ برگردیم.

در جریان انقلاب ضدسلطنتی و بعد از سقوط رژیم شاه، کردستان هم مثل سایر مناطق و استانهای ایران قیام کرده بود. اما بهار آزادی در کردستان خیلی زودگذر بود. چون هنوز یکماه نشده، درگیریها و سرکوب در اواخر اسفند همان سال شروع شد و بی وقفه ادامه پیدا کرد که تا همین امروز هم ادامه دارد.

اسحاق علی نژاد:اما در ابتدای انقلاب ضد سلطنتی، خمینی خیلی عجله داشت که جمهوری اسلامی را سریعاً به رفراندم بگذاره و در حالیکه در اوج محبوبیت بود، رژیم مطبوع خودش، بقول خودش نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر، از تصویب مردم بگذرونه . از اینرو سریعاً رفراندم را ترتیب دادند که در اون دو گزینه وجود داشت؛ جمهوری اسلامی، آری یا نه! اما خمینی مشخص نکرده بود که منظورش از جمهوری اسلامی دقیقاً چیه و چه محتوایی داره. عامة مردم هم نمیدونستند که  قصد داره حکومت آخوندی و ولایت فقیه رو تحت نام اسلام قالب کنه.

برای آشنایی با نظرگاه و رویکرد و جوابهای خمینی به مسائل مختلف از یک طرف ، و شناخت مواضع مجاهدین به عنوان آنتی تز خمینی که بعدا در شورای ملی مقاومت و برنامه و مصوبات اون مدون شده،  بهتره رشته کلام را به برادر مسعود در کتاب استراتژی قیام و سرنگونی بسپاریم:

 

مطالب مرتبط

به مناسبت سالروز تصویب طرح شورای ملی مقاومت برای خودمختاری کردستان ایران در ۱۷آبان۱۳۶۲-قسمت چهارم

بیانیهٔ چهلمین سالگرد تأسیس شورای ملّی مقاومت ایران

 

لطفا به اشتراک بگذارید: