بررسی علل و نتایج خصوصی‌سازی مدارس در ایران ـ روی خط ایران ـ قسمت اول و دوم
روی خط ایران ـ بررسی علل و نتایج خصوصی‌سازی مدارس در ایران ـ قسمت اول ـ ۲مهر۱۴۰۰
گفتگو با دکتر سیامک شجاعی استاد اقتصاد از دانشگاه ویلیام پترسون
ما شاهد گسترش مدارس خصوصی در ایران هستیم و از طرف دیگر بودجه دولتی را در این رابطه کم می‌کند نظر شما در این رابطه چیست؟
دکتر شجاعی: اشاره کردید به مشارکت مردمی من یک آماری را در رابطه با شهر تهران که ثروتمندترین و بزرگترین شهر ایران و پایتخت است خدمت شما عرض می‌کنم. در تهران حدود ۴۰۰۰ مدرسه وجود دارد که از این ۴۰۰۰ مدرسه ۱۸۲۷ عدد آن مدارس خصوصی هستند.
مالک خصوصی دارند که می‌خورند و می‌برند. مشارکت مردمی یعنی اینکه مفت خوران و پرخورانی مانند حداد عادل که اولین مدرسه خصوصی را تاسیس کرده بود یا همین محمد خاتمی خندان یا قالیباف و فامیلش و حجاریان و غیره این مدارس را در اختیار خودشان گرفته اند.
و با شهریه‌هایی که از ۲۰میلیون آغاز می‌شود و تا ۳۰میلیون تومان در سال شهریه دریافت می‌کنند. در این مدارس فقط ۱۲درصد دانش‌آموزان در آنها پذیرفته می‌شوند که توانایی پرداخت چنین شهریه‌ای را دارند.
یعنی از میان ۱.۵میلیون دانش‌آموز فقط ۱۸۰هزار نفر به این مدارس می‌روند. شهریه‌های ۳۰میلیون تومانی پرداخت می‌کنند و به قول خودشان نخبه می‌پرورانند در حالیکه توده‌های عظیم و آن خیل عظیم دانش‌آموزان دسترسی که ندارند هیچ در مدارسی در حال تحصیل هستند که کمترین امکانات آموزشی را دارند.
معلمانی که حقوقهای بسیار ناچیز می‌گیرند حقوق روزی ۳۵هزار تومان آنهم بصورت روزمزدی بدون اینکه آتیه‌ای داشته باشند. بدون شک کیفیت آموزش در چنین شرایطی نمی‌تواند مطلوب باشد و جوانان و دانش‌آموزانی که به این مدارس دولتی می‌روند با این بودجه‌های مختصری که به آنها اختصاص می‌دهند فقط وقت خود را تلف می‌کنند و در نهایت راه به جایی نمی‌برند بجز اندکی که بصورت شانسی بتوانند موفقیتهای تحصیلی بدست بیاورند از حق اولیه که جز منشور حقوق بشر است یعنی حق تحصیل رایگان از کلاس اول تا کلاس ۱۲ را از آنها سلب کرده اند.
یکی از سرقتهای جبران‌ناپذیر نظام آخوندی، ربودن بوی کتابهای نو و دفتر و قلم های شروع سال تحصیلی از رویا های کودکان است. چهرهٔ افسرده پدران و مادران در برابر فرزند که توان خرید لوازم التحریر او را ندارند تصویری تکراری در فروشگاه‌های لوازم التحریر شده است.
یک فروشنده لوازم التحریر در رابطه با گرانی و فضایی که وجود دارد گفت: «خرید یه مدت ذوق و شوق داشت آی لوازم التحریر خریدیم ولی الآن میان افسرده میشن. مخصوصاً آنهایی که مهد کودکی دارن برای مهد کودک چیزای خیلی سنگین میدن. هیچی نخرن میشه پونصدتومن ششصدتومن».
امسال اما به‌رغم وعده وعید های رئیسی جلاد برای کنترل قیمتها، یک‌باره قیمتها جهش کردند، اول از همه خود دولت قیمتها را بالا برد
روی خط ایران ـ نگاهی به وضعیت مدارس ایران در آستانه سال تحصیلی جدید ـ قسمت دوم
گفتگو با زینت میرهاشمی سردبیر نشریه نبرد خلق و عضو شورای ملی مقاومت ایران
مطالب مرتبط
ویژه برنامه بازگشایی مدارس و دانشگاهها ـ روی خط ایران ـ قسمت اول و دوم