کنفرانس بین المللی آنلاین با حضور بیش از ۱۰۰۰ زندانی از بندرسته ـ منتخب سخنرانی خانم مریم رجوی
کنفرانس بین المللی آنلاین با حضور بیش از ۱۰۰۰ زندانی از بندرسته ـ منتخب سخنرانی خانم مریم رجوی ـ ۵شهریور۱۴۰۰
۵ شهریور ۱۴۰۰ – ۲۷اوت ۲۰۲۱
خانم مریم رجوی:
دادخواهی مترادف پایداری بر سر موضع و مقاومت برای سرنگونی و آزادی است
نسل کشی و قتل‌عام سال۱۳۶۷ در ایران نه به مصونیت مسئولان جنایت، آری به حسابرسی سران رژیم
سخنرانیهای برجسته‌ترین حقوقدانان بین‌المللی وکلا و شخصیتهای سیاسی
دومینیک آتیاس - رئیس فدراسیون کانون وکلای اروپا با بیش از ۱میلیون وکیل عضو
کومی نایدو - دبیرکل عفو بین‌الملل تا دسامبر ۲۰۲۰
گی ورهوفستاد – نخست‌وزیر بلژیک (۱۹۹۹ تا ۲۰۰۸)
جان برد - وزیر خارجهٔ کانادا (۲۰۱۵)
جولیو ترتزی – وزیر خارجهٔ ایتالیا (۲۰۱۳)
او درونیوس آزوبالیس- وزیر خارجهٔ لیتوانی (۲۰۱۲)
فرانکو فراتینی - وزیر خارجهٔ ایتالیا (۲۰۱۱)
راما یاد – وزیر حقوق‌بشر فرانسه (۲۰۰۷)
جفری رابرتسون - قاضی دادگاه ویژة ملل‌متحد برای سیرالئون
پرفسور تئو ون بوون – گزارشگر ویژهٔ ملل‌متحد در زمینهٴ شکنجه (۲۰۰۴)
والریوس چوکا – قاضی دادگاه عدالت اتحادیهٔ اروپا (۲۰۱۰)
گولنارا شاهینیان – گزارشگر ویژه ملل‌متحد علیه برده‌داری (۲۰۱۴)
پروفسور اریک داوید - استاد حقوق بین‌الملل - بلژیک
و ایدی لاش - خبرنگار، مدیر روابط عمومی
قسمتی از سخنرانی خانم مریم رجوی
امروز، ۵شهریور یادآور روزی است که ۳۳سال پیش، طبق بسیاری اسناد و گزارشها، سربهدار کردن مبارزان مارکسیست و کرد شامل اعضاء حزب دموکرات کردستان ایران و کومله و سازمان خبات کردستان ایران شروع شده است. به همهٔ شهیدان آزادی ایران که انبوهی از آنها هنوز هم ناشناخته‌اند، ادای احترام می‌کنیم.
ما امروز شاهد اجتماع فوق‌العاده‌یی هستیم که در تاریخ مبارزات خلق‌ها در دفاع از حقوق‌بشر و دادخواهی خونهای به‌ناحق ریخته شده، بی‌سابقه است.
در گردهمایی امروز هزار زندانی سیاسی شکنجه‌شده در رژیم‌های شیخ و شاه از اشرف۳ حضور دارند که نزدیک به یک چهارم آنها را خواهران مجاهد ما تشکیل می‌دهند.
هم‌چنانکه شمار زیادی از زندانیان سیاسی از بندرسته در کشورهای مختلف با ما همراه هستند.
بسیاری از این خواهران و برادران شاهدان مستقیم اعدام‌های بی‌شمار دهه سال ۶۰ و قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۶۷ بوده‌اند. آنها بازمانده از دل یک سرکوب خونین و فراگیر با ۱۲۰هزار شهید هستند.
رژیم آخوندی با داغ و درفش و شکنجه می‌خواست هر عضو و هوادار مجاهدین را منکوب و مغلوب کند. همهٔ حربه‌های شیطانی، رذیلانه و ضدبشری را آزمایش کرد.
در به‌اصطلاح «واحد‌های مسکونی» شنیع‌ترین شکنجه‌ها را بر زنان مجاهد اعمال کردند. و هفته‌ها و ماه‌ها آنها را در قفس به‌صورت نشسته حبس کردند تا بلکه بتوانند روحیه مقاوم آنها را در هم بشکنند.
و نهایتاً در تابستان سال۶۷ آنها را در مقابل یک انتخاب قرار دادند: تسلیم شدن با نفی وفاداری به مجاهدین یا اعدام.
اما نسلی که با نام مسعود و سودای آزادی پا در این راه گذاشته، در زندان و زیر شکنجه و در سخت‌ترین شرایط و حتی زمانیکه در برابر انتخاب بین تسلیم و اعدام قرار گرفت بر مواضعش که همانا سرنگونی رژیم و آزادی مردم بود قهرمانانه ایستاد.
زندانیان دلیر مجاهد و مبارز، اثبات کردند که مقاومتشان ولو با دستهای بسته و در کنج زندانها عین نبرد و کارزار سرنگونی است. مبارزه‌یی که در آن، جلاد در مقابل عزم زندانی به زانو در می‌آید.
برخی از همان زندانیان از بندرسته بعدها در عملیات ارتش آزادیبخش یا در حملات و موشکباران اشرف و لیبرتی توسط رژیم به‌شهادت رسیدند.
دوستان عزیز!
قتل‌عام سال۶۷ مصداق بارز نسل‌کشی است. فتوای خمینی به صراحت می‌گوید همهٔ مجاهدین سرموضع را اعدام کنید.
قبل از آن در سال۵۹ حاکم ضد شرع خمینی در شهر بم در حکم خود نوشت: مجاهدین به فرمان خمینی «هیچگونه احترام مالی ندارند، بلکه جانی هم ندارند»
آخوند رئیسی، رئیس‌جمهور کنونی رژیم هم در دیماه سال۸۸ گفت: همهٔ مجاهدین محارب و محکوم به اعدام هستند.
آخوند جنتی رئیس شورای نگهبان رژیم به صراحت گفت: «[مجاهدین] باید ریشه‌کن شوند تا ریشه‌های نظام برپا شود».
و باز آخوند پورمحمدی عضو هیأت مرگ، دو سال پیش در مرداد ۹۸ گفت: «ما هنوز با مجاهدین تصفیه حساب نکرده‌ایم. وقت تصفیه‌حساب است. امروز هم منافقین خائن‌ترینِ دشمنان... هستند و باید جواب بدهند، باید پای میز محاکمه بیایند و به حساب تک‌تک آنها باید برسیم».
بنابراین هدف رژیم بسا فراتر از اعدام چندین هزار نفر، نابودی یک نسل، نابودی یک تفکر و نابودی زنان و مردانی است که ارتجاع آخوندی تحت نام اسلام را نفی کرده و برای آزادی و کرامت انسانی به‌پا خاسته‌اند.
زنان و مردانی البته معتقد به اسلام اما پایبند به جدایی دین و دولت، که با اعتقاد به آزادی و برابری همهٔ آحاد مردم با هر ملیت و مرام و مذهب، همه چیز خودشون را فدا می‌کنند.
بله، این سیما و عملکرد آزمایش شدهٔ مجاهدین در ۵۶سال گذشته است.
دوستان!
مقاومت مجاهدان سر موضع و شجاعت شگفت‌انگیز آنها در مقابل جلادان کمیسیونهای مرگ، داستانهای ناگفتهٴ بسیاری دارد.
از این نظر، اجتماع هزار زندانی مجاهد سرمایهٔ بی‌نظیر جنبش دادخواهی و جنبش مقاومت برای سرنگونی این رژیم است.
این واقعیت که چنین گروه بزرگ و ارزشمندی از شاهدان جنایت‌های رژیم توانسته‌اند در قلب یک جنبش انقلابی گردهم بیایند از واقعیت اجتماعی عظیمی حکایت می‌کند.
آنها در ۳۳سال گذشته با حضور رزمنده و مؤثر و فعال خود در مبارزه علیه رژیم ولایت فقیه، پیشبرد جنبش دادخواهی را استمرار داده‌اند.
این اجتماع فوق‌العاده نوک هرم بزرگی در جامعه ایران است که صدها هزار زندانی و شکنجه شده و خانواده‌های ۱۲۰هزار شهید راه آزادی آن را تشکیل می‌دهند.
این هزار زندانی با همرزمانشان در همین اشرف۳ جمعاً بیش از ۱۰۰هزار سال سابقهٔ حرفه‌ای مبارزاتی و تشکیلاتی دارند و قلب تپنده مقاومت سازمان‌یافته سراسری مردم ایران را تشکیل می‌دهند که از یک طرف مهمترین عامل بی ثباتی رژیم در این دهه‌ها بوده و از طرف دیگر تضمین سرنگونی و آینده ایران آزاد و دموکراتیک است.
خواهران و برادران گرامی!
دادخواهی برای ما مترادف پایداری و ایستادن بر سر موضع و مقاومت تمام‌عیار برای سرنگونی و آزادیست. دقیقاً به همین دلیل، انکار قتل‌عام یا مینیمیزه کردن آمار شهیدان و هویت‌زدایی از آنها، خواست رژیم و در خدمت رژیم و بالمآل برای بقاء همین رژیم است.
پنهان کردن نامها و تخریب مزارهای شهیدان هم به همین منظور است.
خمینی در نامه‌اش به‌منتظری عتاب و خطاب می‌کرد که تعداد اعدام‌شدگان را «منافقین از دهان و قلم شما به آلاف و الوف رساندند» [۱].
وقتی از هویت‌زدایی قتل‌عام‌شدگان صحبت می‌کنیم، به‌هیچ‌وجه یک دعوای گروهی و حزبی در میان نیست. اصل موضوع این است که هویت زدایی از مجاهدان قتل‌عام شده مهمترین گام برای به‌محاق بردن و استحالهٔ ارتجاعی همان موضع و مرزبندی است که این شهیدان به‌خاطر وفاداری به‌آن سربهدار شدند.
راستی چه کسی نمی‌داند که موضع استوار آنها مرگ بر خمینی، زنده باد آزادی و درود بر مسعود بود؟
همان راه و مسیری که امروز هم مجاهدان سر موضع بر آن پا می‌فشارند.
چگونه میتوان، هم خواهان انهدام مجاهدین و درهم شکستن مواضع و ارزشها و مرزهای سرخ آنها و از میان‌برداشتن رهبر مقاومت بود و هم خود را دادخواه و دلسوز شهیدان خواند؟
این یاوه و ترفند اطلاعات آخوندها و پاسداران آنهاست تا جنبش دادخواهی را مخدوش و منحرف یا تحریف و بی‌اثر کنند. بیش از ۱۰۰زندانی سیاسی زمان شاه که از بالاترین سرمایه های مبارزاتی ملت ایران هستند با ۱۵۰۰ زندانی از بندرسته در زمان شیخ این قبیل ترفندهای ساواکی و اطلاعاتی را آزموده و فاش کرده‌اند. و دیگر کسی گول نمی‌خورد. 
بخصوص که مردم ما هم‌چنان داغدار شهادت دست کم ۱۵۰۰ جوان دلیرند که در قیام آبان ۹۸ توسط پاسداران و اطلاعاتی های رژیم به‌شهادت رسیدند.
به‌خصوص که جامعهٔ ما از پرپر شدن جانهای حدود ۴۰۰هزار هموطن بر اثر کرونا به‌شدت خشمگین و جریحه‌دار است. نقش جنایتکارانهٴ خامنه‌ای در مخالفت با خرید واکسن بر کسی پوشیده نیست.
امروز، یک اجماع ارزشمند بین‌المللی خواهان آن است که کمیسرعالی و شورای‌حقوق‌بشر ملل‌متحد یک هیات بین‌المللی برای بررسی و تحقیق در مورد قتل‌عام سال۶۷ تشکیل بدهند.
این خواست گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران، عفو بین‌الملل و بیش از ۱۵۰شخصیت برجستهٔ مدافع حقوق‌بشر است.
بار دیگر از دولتهای آمریکا و اروپا می‌خواهم قتل‌عام‌سال۶۷ در ایران را نسل‌کشی و جنایت علیه بشریت بشناسند. آنها نباید رئیسی را بپذیرند. او باید مورد حسابرسی و محاکمه قرار بگیرد.
هم‌چنین بار دیگر از دبیرکل ملل متحد، کمیسر عالی و شورای حقوق‌بشر و گزارشگران ملل‌متحد و سازمانهای بین‌المللی مدافع حقوق‌بشر می‌خواهم به فوریت برای بازدید از زندانهای رژیم ایران و ملاقات با زندانیان به‌ویژه زندانیان سیاسی اقدام کنند.
-پرونده نقض حقوق‌بشر در ایران به‌خصوص پرونده رفتار رژیم در زندانها باید به شورای امنیت ملل‌متحد ارجاع شود.
آفتاب تابان آزادی ایران از پس ابرهای تیره و تار بیرون می‌آید.
این تعهد بزرگ مقاومت ایران است که قطره قطرة این خونهای پاک را به نیروی آزادی ایران مبدل کند و آرمان آنها را به پیروزی برساند و چنین خواهد شد.
سلام بر شهیدان
سلام بر آزادی - درود بر همه شما
[۱] ـ نامه خمینی درباره عزل منتظری، به‌نقل از خاطرات منتظری
مطالب مرتبط
معرفی کتاب قتل‌عام زندانیان سیاسی
کنفرانس بین‌المللی با حضور بیش از ۱۰۰۰زندانی از بند رسته