ترانه نسل سوم – پیشاهنگ
پیشاهنگ – ترانه نسل سوم
با صدای مرجان شورشی
خانم مرجان پس از ۴دهه پایداری در برابر نظام زن ستیر و تحمل زخم تبرداران
در زندان و حمایت از مجاهدین و مقاومت ایران، پرکشید و جاودانه شد.
«ببین سرسبز و خوشرنگ و برومندم، ببین پربرگ و پرشاخ و تنومندم،
اگر چه زخمی از کین تبرداران ولیکن ریشه در خاکم چنینم من شکوهمندم...».
خانم مرجان، متولد سال ۱۳۲۷، از سال ۱۳۴۸ وارد عرصهٔ هنر و سینما و سپس خوانندگی شد.
در سال ۱۳۵۹ بهخاطر اجرای ترانهٔ «وطن»، اثری توسط شادروان عماد رام، دستگیر شد و در تیر ۱۳۶۱
بار دیگر به خاطر هواداری از مجاهدین دستگیر و ماهها در سلول انفرادی تحت فشار قرار گرفت.
خانم مرجان: «من یادمه که وقتی دستگیرم میکرن نه التماس کردم نه ناله کردم
نه گریه کردم ولی لحظه جداییم از بچهها اصلاً نمیتونستم جلو اشکم رو بگیرم».
خانم مرجان در سال ۱۳۸۰ موفق به ترک ایران شد و به مجاهدین پیوست. او ترانه نسل سوم را به نسل پیشاهنگ هدیه کرد.
او در یکی از نامه هایش به مریم رجوی نوشت: «مریم خط بطلانی است بر تحجر و واپس گرایی حاکمان ایران عزیز... دوستت دارم و باورمندم که در نهایت پرچمی را که از مسعود به امانت گرفتی بر بلندای تاریخ مبارزات ملت ستمدیده ایران خواهی برافراشت».
«ای که پیش باورت رنگ میبازه هی چی شاید، پا به پات رد میشم از شب با تو میتوان و باید...». پیشاهنگ نسل سوم
خانم مریم رجوی ضمن پیامی به مناسبت فقدان دریغ انگیز خانم مرجان گفت: «سلام بر مرجان، صدای شورش زن ایرانی در برابر نظم ارتجاعی حاکم... او با شورشاش برآنچه که بود وهست، بر این حقیقت گواهی داد که تعهد انسان به آزادی، بزرگترین سرمایه اوست و دردوران ارتجاع، هنرمند مردمی باید به این تعهد بپیوندد.
مطالب مرتبط
برخیز شتربانا – پیشاهنگ
جنبشهای بزرگ از کجا میآیند و به کجا میروند؟