گرامیداشت شاعر بزرگ ملی احمد شاملو
در سالگرد درگذشت شاعر بزرگ ملی احمد شاملو یاد او را گرامی می داریم
شاملو در ۲۱آذر ۱۳۰۴ در تهران و در یک خانواده متوسط متولد شد.
به‌خاطر فعالیت‌هایش علیه دیکتاتوری، یک‌بار در نوجوانی در سال۱۳۲۱ و بار دوم در سال۱۳۳۳ توسط حکومت کودتای محمدرضا شاه دستگیر شد.
در دوران حاکمیت آخوندها هم با اذیت و آزار و مانع‌تراشی در کار مواجه بود.
در فعالیت‌های ادبی، شاملو سردبیری مجله‌های مختلف از جمله: سخن‌نو، خواندنی‌ها، بامشاد، آشنا، کتاب جمعه، اطلاعات ماهانه، کتاب‌هفته، مجله فردوسی، سخن‌روز، هفته‌نامهٔ خوشه، و ایرانشهر… را برعهده داشت.
از او هم‌چنین دهها اثر به‌یادماندنی ترجمه شامل رمان، قصه و شعر از بزرگان جهان به‌جا مانده است.
احمد شاملو در زمینه تحقیق نیز سرآمد بسیاری است.
مجموعه قطعنامه، آیدا در آینه، آیدا: درخت و خنجر و خاطره، لحظه‌ها و همیشه، ققنوس در باران، مرثیه‌های خاک، شکفتن در مه، ابراهیم در آتش، درها و دیوار بزرگ چین، از هوا و آینه‌ها، دشنه در دیس، بی‌قراریهای ماهان و در آستانه و. برخی دیگر. . از آثار بیاد ماندنی اوست،
احمد شاملو این شگفت‌ترین پدیدهٔ شعری تاریخ معاصر ایران، در ادبیات کودکان نیز آثار به‌یادمانده و بی‌همتایی خلق کرد که با صدای گرم خودش بر روی نوار صوتی ضبط شده است. احمد شاملو در نمایشنامه‌نویسی، فیلمنامه‌نویسی نیز از خود آثاری به‌جا گذاشته است.
آثار احمد شاملو بیش از هر سخن دیگری نظرگاه و بینش انسانی و آزاد‌منشی او را بازتاب می‌دهد.
او در برابر دو دیکتاتور سازش‌ناپذیر بود. اما فراتر از همه چیره‌دستیها و نبوغ ادبی او اشعار زیبایش در وصف شهیدان راه آزادی از حنیف‌نژاد و مهدی رضایی تا وارطان و زیبرم و دیگر مبارزان، او را در ذهن و ضمیر همهٔ آزادیخواهان ایران زنده نگاه داشته است.
احمد شاملو:
چه مردی، چه مردی که می‌گفت قلب را شایسته تر آن که به هفت شمشیر.
عشق در خون نشیند و گلو را بایسته‌تر آن‌که زیباترین نامها را بگوید و شیرآهن کوهمردی از این‌گونه عاشق میدان خونین سرنوشت به پاشنه آشیل درنوشت……
سروده شبانه با صدای احمد شاملو برای گروه حنیف‌نژاد
درنیست راه نیست، شب نیست، ماه نیست و روزنه آفتاب ما بیرون زمان ایستاده‌ایم. با دشنه تلخی در گرده هایمان.
هیچکس با هیچکس سخن نمی‌گوید که خاموشی به هزار زبان در سخن است.
در مردگان خویش نظر می‌بندیم با طرح خنده‌ای و نوبت خود را انتظار می‌کشیم بی‌هیچ خنده ای…
پیام رهبر مقاومت ـ به‌مناسبت درگذشت احمد شاملو ـ ۳مرداد ۱۳۷۹
دیشب شاعر شاعران خورشید درخشان آسمان ادب ایران احمد شاملو دیگر سخن نگفت هر چند باز هم به هزاران زبان در سخن است.
فقدان شاملو را به خانواده او به مردم ایران به دوستداران فرهنگ و ادب ایران به همه ادبا و شاعران آزاده و شریفی که هم‌چون شاملو تسلیم رژیم تبهکار آخوندی نشده‌اند به‌ویژه به شعرا و نویسندگان مقاومت و به‌خصوص یار دیرینش منوچهر هزارخانی تسلیت می‌گویم
آنان که پابه‌پا و جا به جا هم قبل و هم بعد از سی خرداد ۱۳۶۰ پشتیبان و مشوق مردان و زنان از خود گذشته‌ای بودند که برای رهایی ایران بپا خاستند و با ایثار جان خویش سنگ‌بنای جنبش انقلابی را بر زمین میهن ما استوار کردند.
نقل از نامه مشترک شاملو و ساعدی و هزارخانی و شمار دیگری از نویسندگان و شعرا به‌مناسبت سالروز شهادت بنیانگذاران مجاهدین در چهارم خرداد ۱۳۶۰
بی گفتگو احمد شاملو از بزرگترین شاعران معاصر ایران و جهان است برای سالیان جایزه نوبل حق مسلم او بوده است و پس از درگذشتش به‌عنوان کمترین بزرگداشت از او و از شعر و از ادبیات ایران دیگر نبایستی دریغ شود.
افسوس که رژیم آخوندی حسرت چاپ کامل مجموعه کتاب کوچه اثر بزرگ شاملو را بر دل شاعر گذاشت.
زیرا که شاعران خود شاخه‌ای ز جنگل خلقند همو بود که در مقابل راه‌اندازی کانون نویسندگان مطلوب رژیم آخوندی قاطعانه ایستادگی کرد تا دامن فرهنگ و ادبیات ایران آلوده نشود اما فراتر از همه چیره دستیها و نبوغ شعری و ادبی به راستی آنگاه که شاملو با عاطفه و احساس شگفت خود در توصیف روزگار غریب و توصیف شهیدان و قهرمانان می‌سرود آتش به جان می‌زد.
از زیبرم تا مهدی رضایی تا حنیف‌نژاد و گلسرخی و اشرف و موسی و آذر و شهیدان سی خرداد ۱۳۶۰ - از نازلی تا ابراهیم در آتش و شبانه و بچه‌های اعماق و خطابه تدفین به یاد همه شهیدان بهمن در وصف میلیشیای مجاهدین که در فردای ۳۰خرداد با مشتهای گره کرده و شعار آزادی حتی بدون دادن اسمهایشان به‌دشمن سرودخوانان به‌جوخه‌های اعدام شتافتند احمد شاملو سرود:
به شوق زندگی آواز می‌خواندند و تا پایان به‌راه روشن خود باوفا ماندند. و افزود: تو در من زنده‌یی من در تو، ما هرگز نمی‌میریم از آن ماست پیروزی.
و اکنون شاعر شاعران احمد شاملو خود در فرهنگ و ادب ایران در مقاومت مردم ایران و در عاطفه و احساس و شعر مقاومت زنده و جاری است از هموطنان عزیز و مخصوصاً از جوانان و مردم تهران می‌خواهم که به‌رغم ترفندها و تضییقات رژیم فرهنگ‌کش آخوندی در تشییع پیکر شاعر بزرگ ملی حضور به‌هم رسانند و از جانب یاران تبعیدی او نیز با سرود ایران مرز پرگهر ادای احترام کنند.
مجلس یادبود و بزرگداشت او از جانب شورای ملی مقاومت در پاریس برگزار می‌شود.
مسعود رجوی
مسئول شورای ملی مقاومت ایران
سوم مرداد ۱۳۷۹
سروده شبانه با صدای احمد شاملو درباره بنیانگذاران
درنیست راه نیست، شب نیست، ماه نیست و روزنه آفتاب ما بیرون زمان ایستاده‌ایم. با دشنه تلخی در گرده هایمان.
هیچکس با هیچکس سخن نمی‌گوید که خاموشی به هزار زبان در سخن است.
در مردگان خویش نظر می‌بندیم با طرح خنده‌ای و نوبت خود را انتظار می‌کشیم بی‌هیچ خنده ای…)
مطالب مرتبط
گرامیداشت شاعر بزرگ ملی احمد شاملو
سالروز درگذشت احمد شاملو خورشید درخشان آسمان ادب ایران