گزارش روزنامه کوریه دو سوار فرانسه از نمایشگاه پاریس در مورد قتل عام ۶۷
به دنبال برگزاری نمایشگاه قتل عام۳۰هزار زندانی سیاسی در شهرداری منطقة یک پاریس که با حضور و سخنرانی شهردار منطقه یک و شماری دیگر از شهرداران فرانسوی برگزار گردید،
نگاهی داریم به بخشهایی از این گزارش و هم‌چنین گزارش روزنامة سوئیسی لو کوریه:
گزارش:
«شهرداران در پاریس در یاد بود قتل عام ۱۳۶۷ به‌حرکت در می‌آیند»، این عنوان مطلبی است در روزنامه فرانسوی کوریه دو سوار که در بخشهایی از آن چنین آمده است:
«روز هفده اوت در شهرداری منطقة یک پاریس، نمایشگاهی راجع به قتل عام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران برگزار شد. این فاجعة بزرگ دوران معاصر ایران در ماه اوت به اوج خود رسید. این مراسم فرصتی بود تا بر «کارزار عدالت برای قربانیان قتل عام ۶۷» تأکید شود. خانواده های قربانیان، سازمان ملل را برای برپایی یک دادگاه بین‌المللی به‌منظور محاکمة عاملان این قتل عام که مجازات نشده‌اند فراخوانده است.
(رژیم) ایران اصلی‌ترین جلاد زندانیان زیر 18 سال در هنگام دستگیری ودارای قوانین بشدت زن‌ستیزانه است. مقامات ارشد این رژیم ، هم‌چنان به دفاع علنی از قتل عام (67) که بیش از سی هزار زندانی سیاسی از جمله زنان را هدف قرار داد، ادامه می‌دهند. اکثر قربانیان به سازمان مجاهدین خلق ایران اپوزیسیون دیکتاتوری مذهبی وابسته بودند. ادامة مصونیت از مجازات، حکومت (ایران) را در انجام اعدام‌های بیشتر تشویق کرده است».
روزنامه لوکوریه سوئیس هم طی مقاله‌یی تحت عنوان «سال وحشتناک 1988 در ایران» که در صفحة دوم این روزنامه درج شده، می‌نویسد: «در تابستان 67، بیش از 30 هزار زندانی سیاسی در زندان‌های خمینی (در ایران) اعدام شدند. جنبشی برای عدالت، کارزار خود را برای محاکمة مسئولان دیکتاتوری مذهبی به پیش می‌برد».
این مطلب که شامل مبارزات مردم و مقاومت ایران علیه فاشیسم دینی است، جنایات رژیم آخوندی به‌ویژه قتل عام 67 و تأثیرات کارزار دادخواهی پرداخته و سپس تحت عنوان «فراخوان به عدالت»، می‌افزاید: «فراخوان‌های خانواده‌های قربانیان به سازمان ملل برای تحقیقات و محاکمة مسئولان (قتل عام 67)، در ایران و در خارج کشور، قویاً رو به گسترش است. در سالگرد این قتل عام (نمایشگاهی در پاریس در شهرداری منطقة یک) با حضور شاهدان و خانواده‌های قربانیان، برگزار شد. در همین حال بر روی دیوارهای تهران و شهرهای بزرگ ایران، فراخوان‌هایی به برقراری عدالت برای قربانیان (اعدام‌های) دهة 1980 (به‌چشم می‌خورد). به‌نظر می‌رسد این فریادها آخوندها را که گمان می‌کردند موفق شده‌اند جنایاتشان را به فراموشی بسپارند، دوباره به تله انداخته است».
روزنامة فرانسوی کوریه دو سوار نوشت: «کمیته (شهرداران فرانسه برای یک ایران دموکراتیک) سازمان ملل و شورای امنیت را به گشودن یک تحقیقات بین‌المللی برای به پای عدالت کشاندن مسئولان این قتل عام به پای میز عدالت که هم اکنون مقامات ارشد رژیم ایران هستند فراخواند».
نگاهی داریم به بخشهایی از این گزارش و هم‌چنین گزارش روزنامة سوئیسی لو کوریه:
گزارش:
«شهرداران در پاریس در یاد بود قتل عام ۱۳۶۷ به‌حرکت در می‌آیند»، این عنوان مطلبی است در روزنامه فرانسوی کوریه دو سوار که در بخشهایی از آن چنین آمده است:
«روز هفده اوت در شهرداری منطقة یک پاریس، نمایشگاهی راجع به قتل عام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ در ایران برگزار شد. این فاجعة بزرگ دوران معاصر ایران در ماه اوت به اوج خود رسید. این مراسم فرصتی بود تا بر «کارزار عدالت برای قربانیان قتل عام ۶۷» تأکید شود. خانواده های قربانیان، سازمان ملل را برای برپایی یک دادگاه بین‌المللی به‌منظور محاکمة عاملان این قتل عام که مجازات نشده‌اند فراخوانده است.
(رژیم) ایران اصلی‌ترین جلاد زندانیان زیر 18 سال در هنگام دستگیری ودارای قوانین بشدت زن‌ستیزانه است. مقامات ارشد این رژیم ، هم‌چنان به دفاع علنی از قتل عام (67) که بیش از سی هزار زندانی سیاسی از جمله زنان را هدف قرار داد، ادامه می‌دهند. اکثر قربانیان به سازمان مجاهدین خلق ایران اپوزیسیون دیکتاتوری مذهبی وابسته بودند. ادامة مصونیت از مجازات، حکومت (ایران) را در انجام اعدام‌های بیشتر تشویق کرده است».
روزنامه لوکوریه سوئیس هم طی مقاله‌یی تحت عنوان «سال وحشتناک 1988 در ایران» که در صفحة دوم این روزنامه درج شده، می‌نویسد: «در تابستان 67، بیش از 30 هزار زندانی سیاسی در زندان‌های خمینی (در ایران) اعدام شدند. جنبشی برای عدالت، کارزار خود را برای محاکمة مسئولان دیکتاتوری مذهبی به پیش می‌برد».
این مطلب که شامل مبارزات مردم و مقاومت ایران علیه فاشیسم دینی است، جنایات رژیم آخوندی به‌ویژه قتل عام 67 و تأثیرات کارزار دادخواهی پرداخته و سپس تحت عنوان «فراخوان به عدالت»، می‌افزاید: «فراخوان‌های خانواده‌های قربانیان به سازمان ملل برای تحقیقات و محاکمة مسئولان (قتل عام 67)، در ایران و در خارج کشور، قویاً رو به گسترش است. در سالگرد این قتل عام (نمایشگاهی در پاریس در شهرداری منطقة یک) با حضور شاهدان و خانواده‌های قربانیان، برگزار شد. در همین حال بر روی دیوارهای تهران و شهرهای بزرگ ایران، فراخوان‌هایی به برقراری عدالت برای قربانیان (اعدام‌های) دهة 1980 (به‌چشم می‌خورد). به‌نظر می‌رسد این فریادها آخوندها را که گمان می‌کردند موفق شده‌اند جنایاتشان را به فراموشی بسپارند، دوباره به تله انداخته است».