سیف فرغانی شاعری با اشعار دردمند و آتشین از دوره استیلای مغول بر ایران
یادی از سیف فرغانی شاعری در دوره مغول با اشعاری دردمند و آتشین
شعر و هنر وظیفه ای بسیار مهم در کنار مقاومت مردم
سیف الدین محمد الفرغانی) به فتح ف) از شاعران عالیقدر نیمهی دوم قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری بود.
او بعد از خروج از زادگاهش (فرغانه) مدتی در آذربایجان و بلاد روم و آسیای صغیر بهسر برد.
نوشتهاند که اهل تصوف و عرفان بود و سالها به کسب کمالات معنوی و سیر و سیاحت پرداخته.
مجموعهی اشعار او از حدود ده الی یازده هزار بیت است. سیف ارادت بسیاری به سعدی داشت
و با سعدی نامهنگاری میکرد. این شاعر بزرگوار در سال۷۴۹ هجری در یکی از خانقاههای آقسرا وفات یافت.
این قصیدهی او گویا خطاب به مغولان مهاجم سروده شده و از این شعر بهخوبی معلوم است که سیف تا چه حد آزادیخواه و مردم دوست و ضد ستم بود. همچنین دیدگاه تاریخی این شاعر را میشود دید که به قوم تاراجگر و ستمگر مغول میگوید: این عوعو سگان شما نیز بگذرد.
حالا در سرزمین ما قومی بدتر از مغولان آمدهاند. آیا عوعو سگان اینها باقی خواهد ماند؟ در این تردیدی نیست که دوران به سرآمدن عوعو سگان ولایتفقیه هم رسیده است. با دعای سیف در آخرین بیتش همراه شویم که دعای نیکدلان دفع صد بلا بکند.
هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد
هم رونق زمان شما نیز بگذرد
وین بوم محنت از پی آن تا کند خراب
بر دولت آشیان شما نیز بگذرد
باد خزان نکبت ایام ناگهان
بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد
آب اجل که هست گلوگیر خاص و عام
بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد
ای تیغتان چو نیزه برای ستم دراز
این تیزی سنان شما نیز بگذرد
مطالب مرتبط
به یاد امیر مختار کریمپور شیرازی روزنامه نگار و شاعری شورشی که جان در راه آزادی نهاد
« دعای سیف فرغانی » - تنظیم از ب. پرواز