بررسی اقدامات رژیم بر علیه قاچاق کالا – ۲۸فروردین۱۳۹۷

بررسی اقدامات رژیم بر علیه قاچاق کالا – ۲۸فروردین۱۳۹۷


گفتگو با خسرو شکراللهی

- همان طور که در این گزارش هم دیدیم، به نظر می‌رسد که در ارتباط با شعار حمایت از کالای ایرانی که خامنه‌ای در اول سال مطرح کرد، رژیم دور جدیدی از مبارزه با کالاهای قاچاق را شروع کرده، ما گفتگوی امروز خودمان را با خسرو شکراللهی را به همین موضوع اختصاص دادیم.

 

س :‌این روزها مرتب خبرهایی از کشف کالاهای قاچاق در رسانه‌ها می‌شنویم و می‌خوانیم؛‌آیا این اقدامات می‌تواند در جلوگیری از قاچاق کالا که به اعتراف مقامهای رژیم تولید و اقتصاد کشور را به نابودی برده است، مؤثر باشد؟

 

ج: این کارها و این اقدامات، بعضیهایش اساساً جنبة تبلیغاتی دارد و بعضیهایش هم ناشی از جنگ باندهای مافیایی درون رژیم است. مثلاً در همین گزارشی هم که دیدیم تلویزیون رژیم با آب و تاب و گزارشی از چگونگی قاچاق کالا رفته بود سراغ بازار کهنه فروشهای میدان گمرک و خیابان مولوی و از محرومترین قشر جامعه که همان سرکردة نیروی انتظامی هم گفت که اینها کارتون خواب هستند و برای امرار معاش این خرده ریزها را می‌فروشند، اینها را به عنوان عوامل قاچاق معرفی کرد. اما هیچ معلوم نیست دست اندر کاران قاچاق 6481 خودرو که وارد کشور شده چه کسانی هستند! البته معلوم است، چه کسانی می‌توانند هزاران خود را با جعل سند و با ثبت باصطلاح تشریفات گمرکی وارد کشور کنند؟ اسکله‌های اختصاصی که روزانه از آنها دهها کانتینر کالای قاچاق وارد می‌شود، متعلق به چه کسانی است؟ فرودگاههای اختصاصی چطور؟ و اساساً چگونه و چه کسانی می‌توانند 25میلیارد دلار کالای قاچاق وارد کنند؟ آیا جز بالاترین سردمداران رژیم و مشخصاً خود خامنه‌ای و بیت خامنه‌ای؟ آیا جز سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات. اگر یادتان باشد چند سال پیش که در جریان جنگ و دعوای باندها، بعضی جنایتهای وزارت اطلاعات رو شد، گفته شد که وزارت اطلاعات کاروانهایی مرکب از دهها خودروی شاسی بلند، لاستیک پهن مجهز به بیسیم‌هایی که نصف کرة زمین را پوشش میدادند، ترانزیت مواد مخدر از جنوب شرقی تا شمال غربی کشور و تا خاک ترکیه و از آنجا به سراسر اروپا را اداره می‌کرد. وقتی قاچاق مواد مخدر این طور است، تکلیف کالاهای دیگر مثل خودرو و لوازم خانگی و پوشاک و اینها روشن است. اما رژیم همان طور که برای سرپوش گذاشتن بر نقش خودش در وارد کردن مواد مخدر، دسته دسته معتادان و خرده فروشهای مواد مخدر را اعدام می‌کند؛ به همان ترتیب هم کوله‌بران محروم و همان کارتون خوابهایی را که دیدیم به عنوان دست اندرکاران قاچاق کالا معرفی می‌کند و آنها را برای سرپوش گذاشتن بر نقش خودش در قاچاق کالا قربانی می‌کند و کمتر روزی است که ما خبر قتل مظلومانة کولبران محروم را به دست عوامل و نیروی انتظامی نشنویم.

 

س :‌نکاتی که گفتید درست، اما واقعاً موضوع اقتصاد و مسألة تولید و بیکاری پس از قیام دی ماه و با توجه به این که ارتش بیکاران نیروی انفجاری عظیمی را به وجود آورده که موجودیت رژیم رو به خطر انداخته و خود رژیم و سردمدارانش و خود خامنه‌ای از این قضیه وحشت کردند، یعنی به به نظر می‌رسد که واقعاً می‌خواهند در این مورد کاری بکنند، اما چرا باز هم کاری از پیش نمی‌رود؟

 

ج: ببینید، اقتصاد رژیم یک اقتصاد معمولی نیست، این یک اقتصاد به قول خودشان واردات محور است؛ با توجه به سود بی‌درد سر و سرشاری که واردات کالا نسبت به کار تولیدی دارد، سرمایه‌داران حکومتی مثل عسکراولادی تمام سرمایه و نفوذ و رانت خود را به جای به کار انداختن در تولید در واردات به جریان انداخته‌اند. واردات هم از آنجا که دست خودشان است، باندهای غارتگر به همان سود واردات هم قانع نیستند، به تدریج به سمت قاچاق رفته تا از پرداخت تعرفه و عوارض گمرکی هم شانه خالی کنند، اگر می‌بینید که گاهی مواردی از این قاچاق لو می‌رود این ناشی از تضاد باندهای مافیایی حاکم است که البته نسبت به آنچه لو نمی‌رود بسیار ناچیز است. مسأله این است که قاچاق، چه قاچاق مواد مخدر و چه قاچاق کالا و عواید و منافع عظیم حاصل از آن وارد ساز و کار این رژیم شده، یعنی بدون آن هیچ کاری از پیش نمی‌رود...

س :‌ببخشید وسط کلامتان، اگر ممکن است همین را که می‌گویید قاچاق جزو ساز و کار رژیم شده، قدری باز کنید، یعنی چطور؟

ج: اگر یادتان باشد در جریان رقابتهای انتخاباتی یک بار رحمانی فضلی وزیر کشور روحانی از پولهای کثیف صحبت کرد که توسط صاحبان آنها که در قاچاق مواد مخدر دست دارند، به کاندیداهای مجلس پرداخت می‌شود و خرج تبلیغات آنها می‌شود که وقتی آنها وارد مجلس می‌شوند، هوایشان را داشته باشند، یعنی قوانینی تصویب کنند که تضاد و تصادمی با آنها و منافع میلیاردی شان نداشته باشد و علت این که بعضی از طرحها و لوایح سالها در مجلس معطل می‌شود و ‌می‌رود و می‌آید و آن قدر کم و زیاد می‌شود که به اعتراف خودشان دیگر شباهتی به صورت اولیة آن طرح و لایحه ندارد همین است. اینها تماماً حرفها و اعترافهای خودشان است. این تازه سهم مجلس است، لابد به همین اندازه و بیش از آن، این پولهای کثیف در قوة قضاییه و در قوة مجریه و دستگاههای عریض و طویل دولتی در جریان است و مثل خون در پیکر این رژیم می‌گردد. حالا فرض کنید که این جریان قطع شود، درست مثل معتادی که مواد مخدر به او نرسد، رژیم هم در این حالت متشنج می‌شود و کار جنگ باندهای مافیایی به جاهای باریک می‌کشد. گذشته از این، آن کسی و آن نیرویی که می‌خواهد این جریان را قطع کند، کیست؟

اگر به یاد داشته باشید دو سه سال پیش سرکردة سابق نیروی انتظامی یک بار در تلویزیون در رابطه با دعوایی که بر سر یک موضوع مالی و جنگ بر سر غنائم در گرفته بود گفت که وقتی من فلان مصاحبه را کردم، فرد مشخصی به من تلفن زد و گفت که اگر بخواهی پا توی کفش ما بکنی می‌فرستم جایی که عرب نی بیندازد! آن کسی که می‌تواند با سرکردة وقت نیروی انتظامی این طور حرف بزند، کیست و چه مقام و قدرتی دارد؟ کما این که احمدی مقدم کمی پس از آن برکنار و از صحنه حذف شد.

س : اگر میگویید که این اقدامات و این راه‌حلها جواب ندارد، پس برای مبارزه با قاچاق چه کار باید کرد؟

ج: با قاطعیت میگویم که در این رژیم هیچ مسأله و مشکل سیاسی اجتماعی اقتصادی فرهنگی و... مطلقا حل نمی‌شود، بلکه مداوماً هم بدتر و وخیمتر می‌شود، این را تجربة ۴دهه حاکمیت این رژیم به ما می‌گوید. علت آن هم خیلی روشن است. این مشکلات عمدتا و اساسا زاییده و محصول همین رژیم است بنابراین چگونه ممکن است که توسط همین رژیم حل شود. پی هر کدام از این مسائل و مشکلات را که بگیرید و به عنوان نمونه همین قاچاق کالا که مورد بحث امروز ماست، می‌رسید به رأس هرم قدرت که خود خامنه‌ای ولی فقیه نظام است. خامنه‌ای البته از قیام و از قیام گرسنگان و ارتش بیکاران البته به شدت احساس خطر می‌کند و وحشت دارد و شاید آرزو هم بکند که کاش می‌شد تولید را سر و سامان داد، کاش می‌شد قاچاق را کاهش داد، اما اگر بخواهد قدمی در این راه بردارد. اول باید دست پسر خودش مجتبی را از قدرت کوتاه کند، اول باید از سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات خلع ید بکند، اما چطور می تواند این کار را بکند، در حالی که حکومتش متکی به اینهاست. بنابراین راه حل همة مسائل و مشکلات ایران، نفی دیکتاتوری و نفی استبداد دینی است که به قول پدر طالقانی خطرناکترین نوع استبداد است.

 

 

 
لطفا به اشتراک بگذارید: